ABEGG GEORG FRIEDRICH HEINRICH, lekarz, honorowy obywatel Gdańska
| Następne > |
GEORG FRIEDRICH HEINRICH ABEGG (19 III 1826 Królewiec – 3 X 1900 Wiesbaden), lekarz (ginekolog i położnik), honorowy obywatel miasta Gdańska. Syn Juliusa (1796–1868), profesora prawa uniwersytetu we Wrocławiu. Ukończył gimnazjum św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, tamże i w Heidelbergu studiował medycynę; od 1848 doktor i lekarz wojskowy we Wrocławiu, Nysie Śląskiej i Świdnicy. W 1853 rozpoczął prywatną praktykę lekarską w Gdańsku i podjął pracę w Domu Dobroczynności, w latach 1857–1866 był ordynatorem w szpitalu diakonis ewangelickich. Prowadził też praktykę prywatną. Od 1863 był drugim lekarzem i wykładowcą w Prowincjonalnym Zakładzie Kształcenia Położnych, a w latach 1866–1900 (do emerytury) dyrektorem tej instytucji. Dzięki jego staraniom w latach 1878–1880 wybudowano dla niej nową siedzibę przy Sandgrube 41A (ul. Rogaczewskiego). Był szefem nowo powołanej sekcji medycznej zakładu. Autor prac z dziedziny położnictwa i ochrony zdrowia, m.in. Bericht über die Königl. Hebammen-Lehr-Anstalt zu Danzig von 1819 bis 1868 (Wiadomość o Królewskim Instytut Kształcenia Położnych w Gdańsku od 1819 do 1868, Danzig 1869) czy Die Kinderheilstätte in Zoppot (Sanatorium Dziecięce w Sopocie – z widokiem i planem, Danzig 1887).
Działał w Towarzystwie Przyrodniczym, od 1876 był przewodniczącym sekcji medycznej, powołanej na jego wniosek. Od 1878 działał w Kolegium Medycznym i w Izbie Lekarskiej (Westpreussische Ärztekammer). W 1879 został przewodniczącym powołanego z inicjatywy Abrahama Lissauera Stowarzyszenia Lekarzy w Gdańsku, w ramach Niemieckiej Federacji Stowarzyszeń Lekarskich zajmującego się chronieniem interesów lekarzy. W 1880 był prezesem odbytego w Gdańsku 53 Zjazdu Lekarzy Niemieckich. 2 VI 1898, w 50-lecie uzyskania dyplomu lekarskiego, za wybitne osiągnięcia w pracy lekarskiej i społecznej Rada Miejska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta.
Od 13 X 1851 żonaty był z kuzynką, Julią Heleną, córką Heinricha Burkharda Abegga; prezes utworzonej w 1869 z legatu teścia fundacji jego imienia ( Fundacja Abegga), którą wspomagał własnymi znacznymi kwotami. W 1867 mieszkał przy Breitgasse 82 (ul. Szeroka), od 1869 przy Langgarten 33 (ul. Długie Ogrody). Na krótko przed śmiercią, z powodu pogorszenia stanu zdrowia, wraz z małżonką wyjechali do Wiesbaden, gdzie zmarł. Numizmatyk; swoje zbiory przekazał testamentem miastu (do 1945 przechowywane były w Muzeum Krajowym Historii Gdańska w Oliwie). Ojciec Bernharda (Burkharda) (29 VII 1852 Gdańsk – 20 VIII 1875 Wiesbaden), w 1871 absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, zmarłego podczas studiów prawniczych w Heidelbergu, oraz Philippa (26 VIII 1855 Gdańsk – 1904 Wiesbaden), w 1875 także absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, student prawa w Heidelbergu, doktora prawa w 1900 w Wiesbaden, również zmarłego na chorobę genetyczną.
Bibliografia:
Romanow Andrzej, Abegg Georg Friedrich Heinrich, Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement 2, Gdańsk 2002, s. 17–18.
Szarszewski Adam, Paluchowski Piotr, Konieczna Seweryna, Siek Bartłomiej, Krajewski Piotr, Sławni lekarze gdańscy, t. 1, Gdańsk 2016, s. 241‒244.
Szarszewski Adam, Początki samorządu lekarskiego w Gdańsku (XVII ‒XIX w.) w: Historia i współczesność gdańskiej samorządności lekarskiej, Gdańsk 2022, s. 11–48.
