AEROKLUB GDAŃSKI
| < Poprzednie | Następne > |
AEROKLUB GDAŃSKI (AG) powstał 12 VII 1929 z inicjatywy polskich studentów i pracowników Technische Hochschule Danzig; został zarejestrowany w marcu 1931. Początkowo działał jako Aeroklub Akademicki, od 16 II 1933 pod nazwą Aeroklub Gdański. Z powodu braku zgody Senatu II Wolnego Miasta Gdańska na stałe korzystanie z lotniska we Wrzeszczu (korzystano z niego sporadycznie do 1937) bazą aeroklubu było lotnisko Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku, a od połowy lat 30. XX wieku nowe lądowisko w Rumi (od 1936 lotnisko komunikacyjne).
Początkowo działała tylko sekcja samolotowa, następnie szybowcowa, prowadzona przez Ryszarda Dyrgałłę, Wiktora Leję i Zbigniewa Siedleckiego, korzystająca z dodatkowych szybowisk w Gostomiu i Wielkim Kacku, oraz sekcja modelarska w Gimnazjum Polskim. W 1934 Michał Offierski na szybowcu CW-III ustanowił lotem na czole burzy dwa rekordy Polski: w długości przelotu i wysokości lotu. W 1935 zorganizował I Zlot do Morza, imprezę powtarzaną corocznie z okazji Dni Morza. 24 VIII 1939 kadra techniczna i piloci zostali zmobilizowani do Morskiego Dywizjonu Lotniczego. 1 IX 1939 przerwano działalność; piloci, m.in. Gerard Ranoszek, Edmund Jereczek, Bogdan Śmidowicz, walczyli na froncie zachodnim.
We wrześniu 1945 założono na Politechnice Gdańskiej Akademickie Koło Lotnicze, 22 III 1946 reaktywowano AG, powołując trzy sekcje: samolotową, szybowcową i modelarską. Pierwsze samoloty, PO-2 i Piper-Cub, pochodziły z demobilu. Początkowo korzystano z lotniska Strzebielino koło Wejherowa, od 1947 – z lotniska we Wrzeszczu, gdzie AG znalazł swoją siedzibę. Konsekwencją ucieczki do Szwecji (26 X 1950) pilotów Sławomira i Przemysława Bałutów było zawieszenie lotów samolotowych; sprzęt przeniesiono na lotnisko w Strzebielinie, gdzie kontynuowano tylko działalność szybowcową i modelarską.
W 1952 AG włączono do Ligi Przyjaciół Żołnierza, reaktywowano 1 IV 1957. Powstała wówczas sekcja spadochronowa, prowadzona przez Ireneusza Zapaśnika. W 1957 AG zorganizował Spadochronowe Mistrzostwa Polski, od 1960 coroczne Zawody Spadochronowe o Puchar Zatoki Gdańskiej. Do sukcesów sekcji spadochronowej należą między innymi: I miejsce Ireneusza Zapaśnika w akrobacji i II na mistrzostwach Polski w 1959; I miejsce na celność lądowania, tytuł mistrzyni w 1963 i wicemistrzyni w 1965 Antoniny Chmielarczyk; I miejsce w akrobacji spadochronowej i II w mistrzostwach Polski w 1967 Reginy Koszykowskiej; zwycięstwo Andrzeja Kiryluka w Całorocznych Zawodach Spadochronowych w 1962; mistrzostwo Polski juniorów w 1976, kilkanaście rekordów Polski Mirosława Prokopka. Sukcesy sekcji szybowcowej to m.in.: I miejsce Ireny Kempówny w Zawodach Międzynarodowych w 1949; zwycięstwo Marka Kochanowskiego w Całorocznych Zawodach o Memoriał Ryszarda Bitnera w 1966 i w Jeżowskich Zawodach Szybowcowych w 1972; I miejsce Kazimierza Gorzkiewicza w Szybowcowych Mistrzostwach Węgier w 1966; zwycięstwo Leszka Dunowskiego w Zawodach Szybowcowych im. Szczepana Grzeszczyka w 1978. Sukcesy odnosiła sekcja modelarska, kierowana przez Henryka Skrzypczyka; były to m.in.: rekord Polski (model szybowca kierowany radiem na zboczu – 1975), tytuł mistrza Polski (1973), sześć tytułów mistrzowskich (trzy – 1975, dwa – 1977, jeden – 1978).
W 1973 AG przeniósł się na wojskowe lotnisko w Pruszczu Gdańskim. W 1979 powstała pod kierunkiem Marka Szafrańskiego sekcja lotniowa, w 1988 – sekcja balonowa. Zasłużonymi działaczami AG byli: Zygmunt Franaszczuk (prezes w latach 1960–1974), Antoni Matheus (kierownik w latach 1929–1939; 1946–1948; 1963–1971). 4 IX 1994 AG wspólnie z Międzynarodowymi Targami Gdańskimi zorganizował Air Show Gdańsk ’94 na lotnisku w Rębiechowie. Od 1998 rozpoczęto organizację corocznych pikników lotniczych. Obecnie AG prowadzi m.in. szkolenia samolotowe i szybowcowe oraz wykonuje loty zlecone. W latach 1957–1990 oddział terenowy Aeroklubu PRL, od 1990 (po zmianie nazwy) Aeroklubu Polskiego.
