BODECK VALENTIN, rajca

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/6/6c/V._Bodeck.jpg
Strona tytułowa kazania wygłoszonego po śmierci Valentina von Bodecka przez pastora pastor Abrahama Heysego, z herbem rodziny von Bodeck
Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/0/09/Aukcja_biblioteki_Bodecków.jpg
Strona tytułowa katalogu książek von Bodecków, wystawionych na aukcję w 1695

VALENTIN von BODECK (21 XII 1617 Gdańsk – 27 VIII 1677 Gdańsk), rajca. Syn burmistrza Valentina Bodecka oraz Agathy, córki burmistrza Johanna von der Lindego. Pobierał nauki domowe, w latach 1634–1636 towarzyszył sekretarzowi miasta Gdańska Salomonowi Voglowi w podróżach po Polsce; dzięki którym mógł uczyć się języka polskiego.

Po powrocie przez kilka miesięcy zgłębiał zagadnienia prawne pod kierunkiem profesora Gimnazjum Akademickiego Christophera Ricciusa, podobnie krótko w tym samy roku (1636) przebywał na uniwersytecie w Królewcu. W 1637 ponownie towarzyszył sekretarzowi Voglowi w podróży morskiej do Holandii, odwiedził uniwersytety w Lejdzie i Utrechcie. Od marca 1638 przez rok przebywał w Anglii, słuchał wykładów na uniwersytetach w Oxfordzie i Cambridge. W 1639 podróżował po Francji, przez cztery miesiące przebywał w Paryżu. W sierpniu 1641 przez Alpy wyruszył do Włoch, słuchał wykładów na uniwersytecie w Sienie. Planował wyprawę do Konstantynopola, otrzymał jednak od rodziny nakaz powrotu do Gdańska. Trzy miesiące spędził jeszcze w Rzymie, następnie przez Strasburg (gdzie na krótko odwiedził tamtejszy uniwersytet) i Utrecht dotarł do Bremy, i stąd drogą morską po pięciu latach wrócił do Gdańska.

W 1641 został członkiem Trzeciego Ordynku jako reprezentant Kwartału Kogi. 28 XI 1645 uzyskał potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1650 został mistrzem Kwartału Kogi. Od tego samego roku pełnił urząd ławnika, w 1659 był conseniorem, w 1662 seniorem. Od 1677 rajca i w tym roku sędzia. W czasie potopu szwedzkiego brał udział w obronie Pucka (1656).

Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od ślubu 12 XII 1645 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Kordulą (29 III 1623 – 17 V 1650, pochowana 21 V 1650 w grobie rodzinnym pod płytą nr 423 w kościele NMP), córką ławnika Karla Schwartzwalda (1591–1643), zawarcie tego związku uczcił gratulacyjnym wierszem m.in. Andreas Bythner. Ojciec Valentina Carla (21 I 1647 Gdańsk – 5 VII 1695, pochowany 13 lipca w grobie rodzinnym), w czerwcu 1662 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kawalera.

Jego drugą żoną była poślubiona 30 VI 1652 w kościele NMP Adelgunde (9 V 1628 – 20 I 1695, pochowana 31 stycznia w grobie rodzinnym), córka rajcy Salomona Giesego (1590–1651). Z tego związku miał pięciu synów: Hansa Ernsta (1 X 1653 Hansdorf (obecnie Ławice, gm. Iława) – 4 V 1677 Leyden (Lejda)), zmarłego w czasie studiów na tamtejszym uniwersytecie, Dietricha Konstantina (2 X 1655 Gdańsk – 1 X 1657 Gdańsk), Carla Friedricha (13 X 1658 Ławice – 15 X 1674 Ławice), Georga Gottfrieda Wilhelma (9 IV 1660 – 9 V 1709 Ławice, na dżumę) i Valentina Arndta (28 II 1662 Ławice – 1700 Ławice), bezdzietnego pomimo dwóch małżeństw.

Pochowany 9 IX 1677 w grobie rodzinnym w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił drugi pastor tego kościoła Abraham Heyse. W 1695 spadkobiercy sprzedali na aukcji księgozbior jego i jego syna Valentina Carla. JANSZ







Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 490.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 199.
Nadolski Bronisław, Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku, „Rocznik Gdański” 1965, t. 24, s. 186.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 68.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 42–43.

Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii