BURCZYK ZYGMUNT, radny
| < Poprzednie | Następne > |
ZYGMUNT BURCZYK (24 VI 1920 Dobrzelin, pow. Kutno – 1 VII 2008), działacz społeczno-polityczny, kierownik Referatu do Spraw Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (PWRN), radny Miejskiej Rady Narodowej (MRN). Syn robotnika Leonarda i Franciszki. Brat Ryszarda (1913–1940), listonosza w Krakowie; uczestnika kampanii wrześniowej w 1939, uwięzionego przez Rosjan w Starobielsku i zamordowanego w Charkowie.
W młodości należał do Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego i jako młody socjalista spotkał się z represjami władz sanacyjnych (usunięty z gimnazjum w Łowiczu za udział w pochodzie pierwszomajowym). W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik i pomocnik biurowy. W 1945 wstąpił do Związku Walki Młodych w Dobrzelinie, a w kwietniu 1946 do Polskiej Partii Robotniczej (PPR) (od grudnia 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, PZPR).
W Gdańsku od lipca 1946. W latach 1946–1949 zatrudniony w Głównym (Gdańskim) Urzędzie Morskim w Nowym Porcie jako kierownik kancelarii, następnie zastępca kierownika Oddziału Taboru Pływającego. Równocześnie był sekretarzem Komitetu Zakładowego PPR/PZPR, II sekretarzem Komitetu Dzielnicowego PZPR w Nowym Porcie, od 1 V 1949 do 31 XII 1950 – instruktorem Wydziału Organizacyjnego Komitetu Miejskiego PZPR.
Od 1 I 1951 był kierownikiem Referatu do Spraw Wyznań Prezydium MRN w Gdańsku, 20 II 1953 zatwierdiny został na stanowisku kierownika Referatu do Spraw Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) (jego zastępcą był Leon Piotrowski). Funkcję tę pełnił do czasu wyboru do MRN w Gdańsku i objęcia 16 XII 1954 stanowiska jednego z trzech zastępców przewodniczącego Prezydium; odszedł na własną prośbę 18 VII 1956 (formalnie 1 VIII 1956).
W latach 1956–1963 pracownik Zarządu Portu Gdańsk (kierownik magazynu), 1963–1981 – ponownie (Gdańskiego) Urzędu Morskiego w Gdyni (kierownik oddziału, naczelnik wydziału).
