CEJROWSKI STEFAN, śpiewak operowy, lekarz-laryngolog
STEFAN CEJROWSKI (11 III 1924 Tczew – 29 V 2010 Gdańsk), śpiewak operowy (tenor), lekarz-laryngolog. Urodził się w muzykalnej rodzinie kolejarskiej. Od najmłodszych lat uczył się gry na skrzypcach, śpiewał w chórach i grał w szkolnych orkiestrach. Przed wybuchem II wojny światowej ukończył szkołę podstawową i dwie klasy gimnazjum. Po wojnie odbył kurs pedagogiczny, dokończył naukę w gimnazjum, kontynuował ją w Liceum Humanistycznym w Tczewie, jednocześnie pracując jako nauczyciel w szkole podstawowej. Współtworzył tczewskie życie muzyczne, śpiewając na koncertach i wydarzeniach miejskich. 27 IV 1947 wziął udział w konkursie wokalnym w Gdyni, zdobył trzecią nagrodę w postaci stypendium do szkoły muzycznej. Kolejny sukces odniósł w Łodzi, gdzie również zaproponowano mu naukę w łódzkim konserwatorium, z czego nie skorzystał.
Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1947 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej (od 1950 Akademii Medycznej) w Gdańsku. Podczas studiów był solistą uczelnianego chóru oraz Akademickiego Chóru Rewelersów „Lech”. Jednocześnie ze studiami podjął naukę śpiewu solowego w klasie Franciszka Bedlewicza w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku. W 1949 przyjęty został do zespołu solistów powstałego przy Filharmonii Bałtyckiej Studia Operowego (przekształconego później w Operę Bałtycką). W 1950 wystąpił w premierowej operze Studia, Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego, w roli Tirqueta.
W 1952 ukończył studia, wybierając specjalizację z zakresu laryngologii. Przez zawodowe życie prowadził równocześnie praktykę lekarską oraz działalność artystyczną. Swoje medyczne zainteresowania rozwijał w zakresie foniatrii. Jako laryngolog pracował od 1953 do 1968 w Szpitalu Wojewódzkim w Gdańsku, następnie, do czasu odejścia na emeryturę, w Wojewódzkiej Przychodni Przemysłowej. Jeszcze w latach 50. XX wieku, będąc już aktywnym zawodowo lekarzem i śpiewakiem, kształcił się nadal pod kierunkiem Stefana Beliny-Skupiewskiego.
W latach 1950–1990 wykreował ponad 40 ról operowych i operetkowych (m.in. rolę Jontka w Halce Stanisława Moniuszki (1953); Fausta w Fauście Charlesa Gounoda (1956); Don José w Carmen Georgesa Bizeta (1963); Szujskiego w Borysie Godunowie Modesta Musorgskiego (1970); Edrisiego w Królu Rogerze Karola Szymanowskiego (1974); Francka w Zemście nietoperza Johanna II Straussa (1975)). Miał w swoim dorobku ponad 2000 występów – spektakli, recitali, koncertów – na scenach krajowych i zagranicznych. Występował m.in. w Paryżu, Tuluzie, Wiedniu, Bremie, Kijowie, Moskwie, Lwowie, Rydze. Współpracował z Filharmonią Lubelską oraz Operą Narodową w Warszawie. Jego wielkim sukcesem była tytułowa rola Petera Grimesa w operze Benjamina Brittena, wystawionej w 1958 na Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” oraz w Operze Bałtyckiej. Współtworzył istniejący w latach 1952–1972 zespół Gdańska Czwórka Radiowa.
W latach 1968–1971 prowadził zajęcia z zakresu foniatrii w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku skupił się głównie na działalności koncertowej. W latach 1985–1990 związany był artystycznie z Teatrem Muzycznym w Lüneburgu. Zajmował się także popularyzowaniem lokalnego folkloru, wykonując pieśni morskie i kaszubskie, występował podczas muzycznych spotkań dla młodzieży szkolnej, organizowanych przez Operę Bałtycką.
Był członkiem Związku Artystów Scen Polskich i skarbnikiem w gdańskim oddziale. W 1957 został uhonorowany Nagrodą Muzyczną Miasta Gdańska. Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1970), Medalem Księcia Mściwoja II (2000), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Żonaty był z Teresą z domu Piasecką (3 V 1933 – 22 X 2014), ojciec Adama, teść Laury Haras-Cejrowskiej (śpiewaczki i aktorki). Pochowany z żoną na Cmentarzu Komunalnym nr 5 w Gdańsku, Łostowickim.
Bibliografia:
Repiński Krzysztof, Wspomnieniowy koncert chóru Echo – z okazji setnej rocznicy urodzin Stefana Cejrowskiego, tetka.pl/wspomnieniowy-koncert-choru-echo/.
Stefan Cejrowski, encyklopediateatru.pl/osoby/18604/stefan-cejrowski.
Żędzianowska Joanna, Pro memoria. W hołdzie Artystom Teatrów Wybrzeża, Gdańsk 2013, s. 33–34.
