DANZIG, statek handlowy (1925)
< Poprzednie | Następne > |
„DANZIG”, niemiecki statek handlowy. Zbudowany w stoczni Schiffs- und Dockbauwerft Flender AG w Siems pod Lubeką (nr budowy 129) dla lubeckiego armatora Lübeck Linie AG, jako pierwszy z pary statków tego samego typu (bliźniak nosił nazwę „Reval”). Zwodowany 7 VIII 1925, wszedł do służby 28 IX 1925. W lutym 1934 sprzedany (bez zmiany nazwy) Mathies Reederei AG z Hamburga.
15 VIII 1940 przejęty przez Kriegsmarine, 5 września w Hamburgu wszedł do służby jako okręt szpitalny (Lazarettschiff), zwrócony armatorowi 22 listopada. 14 III 1942 ponownie przejęty przez Kriegsmarine, po przebudowie na okręt szpitalny 19 października wcielony do służby pod nazwą „Posen”. Początkowo służył w ramach Marinegruppenkommando Nord (dowództwa morskiego „Północ”) w Norwegii. Od 19 III 1945 brał udział w operacji „Hannibal” (morska ewakuacja cywilów i żołnierzy niemieckich ze wschodnich Niemiec na zachód), w jedenastu rejsach przewożąc łącznie 3932 rannych i uchodźców pomiędzy Piławą a Gdynią i Helem (gdzie przesiadali się na większe jednostki). Zbombardowany 11 IV 1945 około godziny 11:30 na redzie Helu przez rosyjskie lotnictwo (bezpośrednio trafiony dwoma bombami FAB-250 z samolotów szturmowych Ił-2), spłonął i zatonął nad ranem 12 kwietnia. Nalot (w którym zatopiono także transportowiec „Moltkefels”) przeprowadziły 62 samoloty Ił-2 oraz 25 bombowców Pe-2 z pułków 9. i 11. dywizji lotnictwa szturmowego marynarki wojennej ZSRR. Spośród 729 ludzi na pokładzie „Posen” (w tym 544 rannych), zginęło 277 osób.
Pojemność 1104 BRT (1069 w 1945), 575 NRT; nośność 1560 DWT; wymiary: długość całkowita 67,29 m; szerokość 10,56 m; wysokość 4,7 m; zanurzenie 3,81 m; napęd: maszyna parowa trójstopniowego rozprężania WUMAG (Waggon- und Maschinenbau AG Görlitz, oddział w Übigau), trzycylindrowa, o mocy indykowanej 650 KM (nominalnej 98 KM); dwa kotły (powierzchnia grzewcza 220 m², ciśnienie robocze 14,5 kg/cm²); prędkość maks. 9,5 węzła; zasięg 5610 Mm przy prędkości 9 węzłów; zapas węgla 260 t; załoga: jako okręt szpitalny 15 marynarzy i 38 osób personelu medycznego (w chwili zatopienia odpowiednio 30 i 57); 115 łóżek.
Bibliografia:
Abert Hans-Jürgen, Die deutsche Handelsmarine 1870-2000, Ratzeburg 2000.
И.В. Борисенко, А.Д. Латкин, Коса Хель 11 апреля 1945 года, „Гангут” 2017, nr 6 (102).
Gröner Erich, Die deutschen Kriegsschiffe 1815-1945, Bd. 5, Bonn 1988.
Haaker Heinz, Schiffbau in Lübeck, cz. 4: Die Flender Werft AG, „Strandgut” 1996, nr 2 (38).
„Lloyd's Register of Shipping” 1937/38.
Schmidtke Martin, Rettunsaktion Ostsee 1944/1945: Eine Großtat der Menschlichkeit, Bonn 2006.