DREWCKE OTTO FRIEDRICH, browarnik, radny, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
OTTO FRIEDRICH DREWCKE (26 XI 1808 Gdańsk – 22 VIII 1852 Sopot), browarnik, radny miasta Gdańska. Syn Gottfrieda Benjamina Drewckego. Od 1 I 1838 właściciel browaru przy Pfefferstadt 121 (ul. Korzenna 23). W latach 1840–1852 wynajmował piwnice Ratusza Głównego Miasta na magazyn butelek z winem i piwem. 1 XI 1846 otworzył przy Hundegasse 72 (ul. Ogarna 3) popularną w Gdańsku pijalnię piwa z własnego browaru. Część produkcji wysyłał na eksport do Europy Zachodniej oraz do podgdańskich miejscowości. Posiadał majątek ziemski poza Gdańskiem. W latach 1838–1847 był członkiem Rady Miejskiej. Od 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł na cholerę.
W 1830 jego żoną została Paulina Freienwalde. Po jej śmierci (przy porodzie) ożenił się z Pauliną Ernestiną Gerth (1811 – 8 VII 1839 Gdańsk, na tyfus). Po raz trzeci żonaty od października 1840 z Wilhelminą Adelaidą (13 X 1819 – 11 XI 1886), córką zmarłego kalwińskiego pastora kościoła św. Elżbiety, Ernsta Gottfrieda Boeszoermeny. Wdowa sprzedała browar i bliżej nieokreślony majątek ziemski radcy pruskiemu Eugenowi von Puttkamerowi (1800–1874), z pomorskiej rodziny Puttkammerów, która to rodzina prowadziła browar do 1927. W 1854 wraz z dziećmi mieszkała przy Breitgasse 47 (ul. Szeroka), w 1869 przy Pfefferstadt 19, w 1884 przy Holzmarkt 5 (Targ Drzewny).
Miał liczne potomstwo: Johanna Carla Gottfrieda (ur. 10 VIII 1831), który po uzyskaniu matury w Gimnazjum Miejskim w 1851 studiował prawo w Heidelbergu i Berlinie, potem był sędzią w Prusach; Ottona Juliana Franza (5 VII 1834 – 20 XI 1852 Elbląg?); Ernsta Heinricha (15 X 1835 – 12 V 1866 Gdańsk), pomocnika malarza; Juliusa Benjamina (3 I 1844 – 13 VI 1844); Rulemana Maxa (2 III 1845 Gdańsk – 25 IX 1876 Rzym), który po maturze w 1868, uzyskanej w Gimnazjum Miejskim, mieszkał i studiował w Niemczech; Hansa Maxa (ur. 12 VI 1849 Gdańsk); Georga Wilhelma (ur. 20 II 1851 Gdańsk); pogrobowca Ottona Friedricha (20 X 1852 Gdańsk – 23 VIII 1923 Elbląg), który po pobycie w latach 1872–1875 w Berlinie, gdzie studiował w Akademii Budowlanej w Charlottenburgu, 11 IX 1886 zawarł związek małżeński w Elblągu z Miarianną Lickfett (ur. 4 IV 1854 Elbląg) i tam zamieszkał, w 1900 był rejencyjnym radcą budowlanym; Annę Dorothę (ur. 13 X 1837), która 23 VIII 1872 wyjechała do miejscowości Wittstock w Brandenburgii; Paulinę Elisabeth Mathildę (25 II 1842 – 27 XII 1916 Gdańsk), pannę; Selmę Clementynę (ur. 7 IX 1846), od 7 X 1873 żonę Alfreda Meyera z Pruszcza Gdańskiego; Mathildę Clarę (ur. 7 IX 1846), która 14 X 1880 powróciła z Wiednia i w 1892 była w Gdańsku prywatną nauczycielką.
Jego imieniem nazwano ulicę w Gdańsku–Wrzeszczu (Górnym), po 1945 ul. Sosnowa.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 290, nr 2941/86 (akt zgonu żony).
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 197, 24 VIII 1852, s. 2711 (nekrolog).
