FÜRSTLOFF EPHRAIM, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
EPHRAIM FÜRSTLOFF (Füessloff, Versloff) (10 II 1658 Gdańsk – 14 V 1699 Gdańsk), lekarz. Wnuk Simona, kupca z Kołobrzegu, jeden z czworga dzieci działającego już w Gdańsku Johanna (ur. 1618), starszego cechu piekarzy, oraz poślubionej mu 29 VIII 1645 w Gdańsku pierwszej żony, Cathariny, córki pastora gdańskiego kościoła św. Katarzyny Walthera Magira (Magirusa). Ukończył w Gdańsku szkołę św. Katarzyny, w sierpniu 1667 zapisany został do początkowej klasy Gimnazjum Akademickie. Jego starszy brat Hans zapisany został do tego samego Gimnazjum w kwietniu 1666, jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) 17 II 1689, dopłacając 10 talarów, podwyższył ojcowskie pracownicze obywatelstwo Gdańska do kupieckiego.
Z powodu poważnego wypadku (upadku z wysoka) w wieku 11 lat (9 III 1669), ze względu na ślady na twarzy i lekkie kłopoty z pamięcią, zrezygnować musiał z planowanej kariery kościelnej, w Gimnazjum uczył się anatomii pod kierunkiem profesora Georga Segera. Po jego śmierci (19 XII 1678) zamierzał początkowo studiować na uniwersytecie w Lipsku, lecz z uwagi na panującą w Niemczech zarazę – w lipcu 1680 udał się więc drogą morską do Fryzji, natępnie przez Amsterdam i Haarlem na studia do Lejdy, na które immatrykulował się 23 września tego roku. Studiował anatomię, brał prywatne lekcje z chemii, słuchał wykładów z fizyki, medycyny, botaniki. Od marca 1681 odbył podróż po Niderlandach, w 1682 dotarł ostatecznie do Lipska, gdzie w semestrze letnim rozpoczął naukę anatomii i chirurgii na uniwersytecie. W trakcie nauki odbywał podróże po Niemczech, odwiedził Pragę, w 1686 z dobrym świadectwem ruszył do Włoch, spędził rok na uniwersytecie w Padwie. W 1687 podróżował do Rzymu i Neapolu, 18 III 1688 na uniwersytecie w Padwie otrzymał doktorat. 17 IX 1688 powrócił do Gdańska, gdzie podjął prywatną praktykę lekarską.
Od 26 VI 1692 żonaty był z poślubioną w kościele Najświętszej Marii Panny Dorotheą Elisabethą, córką kupca Michaela Podewelsa (zm. 1673) i Elisabeth Konat(h) (1637 – 10 VII 1679). Ojciec trzech synów, jednego zmarłego we wczesnym dzieciństwie 5 I 1696. Zmarł 14 V 1699 i został pochowany w kościele św. Katarzyny. Wdowa 19 X 1700 wyszła w kościele św. Katarzyny ponownie za mąż za lekarza Achatiusa Müllera (zm. 1722).
Pozostawił obszerny i szczegółowy opis swoich młodzieńczych peregrynacji po Europie.
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 639.
Die iüngere Matrikel der Universität Leipzig, Bd. 2, Leipzig 1909, s. 121.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 436.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 207, 211.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valentina Schlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 233–253.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 273.
