FALCK NATHANAEL GOTTFRIED, pastor kościoła w Sobieszewie
| < Poprzednie | Następne > |
NATHANAEL GOTTFRIED FALCK (Falk) (6 III 1688 Gdańsk – 29 V 1770), pastor kościoła w Sobieszewie ( kościół Matki Bożej Saletyńskiej). Syn pastora gdańskiego kościoła św. Katarzyny Johannesa Falcka.
W październiku 1701 wraz z bratem Johannem Michaelem zapisany został do trzeciej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończyli naukę wspólną dysputą odbytą 24 V 1708 pod kierunkiem profesora Johannesa Sartoriusa, co specjalnie drukowanym wierszem uczcił ich szkolny kolega Immanuel Kühn (uczeń Gimnazjum od 1693). W 1712 dołączył swój utwór żałobny (obok m.in. rektora Gimnazjum Akademickiego Samuela Schelwiga i pastora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Joachima Weickhmanna) do drukowanego kazania, jakie podczas pogrzebu jego brata Johanna Michaela (zmarł nagle po studiach teologicznych i prawnych w Rostocku, po krótkiej chorobie) wygłosił diakon kościoła św. Katarzyny Friedrich Christian Bücher (ojciec późniejszego pastora tego kościoła, Christiana Bernharda Büchera).
W 1712 zweryfikowany został przez gdańskie Ministerium Duchowne jako kaznodzieja. Od 16 VI 1715 do emerytury 10 XII 1762 był pastorem w Sobieszewie (Bohnsack). Za jego czasów w tamtejszym kościele w 1725 naprawiono organy, w 1728 zbudowano zakrystię,
w 1734, z finansową pomocą burmistrza Abrahama Groddecka (przekazał 3000 florenów), usunięto szkody powstałe w wyniku oblężenia Gdańska przez wojska rosyjsko-saskie, w 1636 zawieszono dwa dzwony odlane przez Michaela Wischolda, w 1741 powstał nowy ołtarz wykonany przez gdańskiego rzeźbiarza Martina Steina, w 1742 dzięki wsparciu finansowemu (581 florenów) burmistrza Johanna Wahla odremontowano stary zegar z kościoła św. Jana i zamontowano na kościelnej wieży, w 1745 wzniesiono od południa kaplicę.
20 VIII 1716 poślubił w Gdańsku, w kościele NMP Concordię (ochrzczona 25 III 1697 w kościele NMP – pochowana tamże pod płytą nagrobną nr 171 wraz z ojcem 14 VII 1731), córkę z drugiego małżeństwa Johanna Königa (zm. 5 IX 1719) i Constantii z domu Hinüber (1663–1709). Ojciec 1/ Nathanaela Gottfrieda jr. (około 1724 – pochowany 6 II 1758 w kościele NMP w grobie Königów), od 1752 żonatego z Constantią Elisabeth (ich z kolei syn Nathanael Beniamin 27 IV 1786 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli)); 2/ Johanna Gottfrieda (ur. około 1726), 1 VII 1738 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, od 1746 studenta medycyny w Jenie, od 1747 w Getyndze (Göttingen), doktoryzowanego tamże 31 XII 1754 obroną pracy Dissertatio inauguralis medica de epilepsia seu convulsivis motibus virginum …; 3/ Christiana Beniamina, który 14 V 1767 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli); oraz być może 4/ Ludwiga Jakoba (ur. około 1730), od 1751 studenta w Lejdzie (Leyden) i 5/ Carla Gottfrieda (ur. około 1732), od 1755 studenta w Leyden.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 445.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 275, 325.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 55, 83.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 90.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 1, 119, 161, Bd. 3, 121.
