FRANCK CARL FRIEDRICH CHRISTOPH, pastor kościoła NMP
| < Poprzednie | Następne > |
CARL FRIEDRICH CHRISTOPH FRANCK (19 III 1833 Swantow (Wiek), Rugia – 7 III 1902 Gdańsk), pastor kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). W 1852 ukończył gimnazjum w Stralsundzie, w 1855 uzyskał dyplom z teologii na uniwersytecie w Bonn. Mieszkał w Szczecinie, po zdaniu egzaminu państwowego, w maju 1857 otrzymał licencję kaznodziei, wyświęcony 2 VII 1859.
Był kaznodzieją w Wilbrunen (1858), w kościele św. Piotra w Poznaniu (1860–1863), kapelanem wojskowym (1864–1866), wikariuszem parafii mariackiej w Stralsundzie (1867–1870), od lutego 1870 do 16 IX 1888 jej proboszczem. W Gdańsku od października 1888 do śmierci proboszcz kościoła NMP, sprawował także urząd superintendenta i radcy konsystorza. Od 1888 do 1900 był prezesem Towarzystwa Biblijnego (zob. też Karl Adolf Baumbach). Żonaty był z Minne Peters. Ojciec urodzonych w Stralsundzie, absolwentów gdańskiego Gimnazjum Królewskiego (odpowiednio w 1896 i 1899) Ernsta (ur. 1876), filozofia i pisarza, oraz Ottona (ur. 15 IX 1879), lekarza.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 977/t. 2457, 2457a, akta personalne w Konsystorzu Ewangelickim Prus Zachodnich; sygn. 1609, t. 707, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk akt zgonu nr 603/02.
„Danziger Neueste Nachrichten” z 4 VII 1899, z 7 i 8 III 1902 (nekrolog).
Gliński Mirosław, Pastorzy gdańscy w okresie zaboru pruskiego (1793–1920), Gdański Rocznik Ewangelicki, 2, 2008, s. 106-107.
