GIBSONE ARCHIBALD, bankowiec
| < Poprzednie | Następne > |
ARCHIBALD GIBSONE (Gibson) (1699?, 1700? Durie (hrabstwo Fife, Szkocja) – 27 V 1790 Gdańsk, zmarł w wieku 90 lat), bankowiec. Baptysta. Syn szkockiego kupca Alexandra (1660 Pentland, Szkocja – 1 III 1729 Durie), baroneta Burcia of Session i jego pierwszej żony, poślubionej około 1678 w Ravelston Elisabeth z domu Foulis (po 1660 Ravelston – po 1700 Durie), córki Johna (1638–1707), pierwszego baroneta Ravelston and Woodhall. Brat m.in. Thomasa (po 1678 Durie – po 1786 Durie (w wieku 108 lat)), sekretarza Sądu Najwyższego (Principal Clerk Session and Justiciary) i Johna (około 1696 Eddleston, Szkocja – 18 I 1767 Gdańsk), kupca hurtowego, który w 1746 zakupił kryptę grobową w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku.
W Gdańsku od 1724 jako zastępca rezydenta (konsula) angielskiego, w latach 1735–1750 rezydent (zrezygnował oficjalnie z powodu złego stanu zdrowia). Założył w Gdańsku firmę bankierską Archibald Gibsone und Hog. Wobec trudnej sytuacji Gdańska po zakończeniu oblężenia miasta w 1734 udzielał miastu trzyletniej pożyczki w wysokości 150 000 florenów. W 1735 z ramienia władz miasta, przy udziale bankiera gdańskiego Ignacego Hiacynta Mathy’ego oraz holenderskiej spółki rodzinnej George Clifford en Zoone (George Clifford i Synowie) i tamtejszego bankiera Frederika Berewouta (22 II 1692 –13 XI 1777), wynegocjował w Amsterdamie dalsze pożyczki, w sumie dwa mln guldenów holenderskich (trzy mln florenów), co było największym kredytem zagranicznym zaciągniętym przez władze Gdańska w XVIII wieku. Spłatę pożyczek obsługiwała jego firma (skupowała weksle na terenie Gdańska).
Należał do założonego w 1732 Collegium der löblichen zur See handelnden Kaufmannschaft (Kolegium Prześwietnego Kupiectwa Uprawiającego Handel Morski), składającego się z czterech obywateli Gdańska i po dwóch obywateli angielskich i holenderskich, które m.in. w latach 1750–1753 zabiegało o utworzenie w Gdańsku kasy w celu wykupu marynarzy z rąk piratów (Sklavenkasse). Od 1761 do 1779 był jednym
z prowizorów kościoła angielskiego w Gdańsku.
8 I 1728 w kościele św. Piotra i Pawła zawarł związek małżeński z Concordią Renatą Clerk (ochrzczona 22 XII 1706 – 22 VIII 1778). Ojciec, ochrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła, między innymi Alexandra I i Heleny (9 X 1737 – 3 XII 1790), w młodości pobierającej nauki u matki Daniela Chodowieckiego, po ślubie w kościele Najświętszej Marii Panny 8 I 1759 żony hrabiego Ottona Ernsta von Keyserlinga (1722 – 6 II 1789). Pochowany z żoną w kościele św. Piotra i Pawła.
