GRABOWSKI BOGUSŁAW, organista, pedagog, kompozytor
| < Poprzednie | Następne > |
BOGUSŁAW GRABOWSKI (ur. 18 VIII 1955 Sopot) organista, pedagog, kompozytor, budowniczy organów, organizator życia muzycznego. Syn Janusza i Ireny z domu Parobkiewicz. Talent muzyczny objawił jako 11-latek, grając na organach w kościele Trójcy Świętej (katedrze oliwskiej), zaś kompozytorski, gdy od 10 roku życia pisał utwory na fortepian, np. „Małą suitę” na fortepian i orkiestrę smyczkową (1966), która została wykonana na Węgrzech pod batutą Bogusława Stolarskiego.
W 1974 ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Gdańsku–Wrzeszczu, ul. Partyzantów 21A w klasie fortepianu Aurela Kędziorskiego. W tymże roku podjął studia w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku (PWSM, od 1982 Akademia Muzyczna) na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury. Po trzecim semestrze, w 1976 przeniósł się do PWSM w Krakowie (od 1979 Akademia Muzyczna), do klasy organów Joachima Grubicha. Studia ukończył w 1982 u tegoż organisty w Akademii Muzycznej w Warszawie. W 1981 uczestniczył w Międzynarodowym Mistrzowskim Kursie Interpretacji Muzyki Organowej w Mechelen (Belgia) pod kierunkiem profesora Flor Peetersa (1903–1986).
Po ukończeniu studiów współpracował jako organista z Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką w Gdańsku i z Biurem Koncertowym tej instytucji. Jednocześnie udzielał się w kościołach gdańskich, grając na organach. W 1985 podjął pracę w Akademii Muzycznej w Gdańsku na Wydziale Wokalno-Aktorskim, przygotowując partie oratoryjne ze studentami. Od 1988 pracownik Wydziału Instrumentalnego, prowadził klasę organów. W 1993 uzyskał kwalifikacje I stopnia, w 1996 stopień doktora habilitowanego, od 2000 profesor uczelniany, od 2006 profesor zwyczajny (tytularny) w dziedzinie sztuki muzycznej; od 2019 (po ujednoliceniu nomenklatury) profesor. W 2003 był założycielem nowoutworzonej w uczelni gdańskiej specjalności Muzyka Kościelna, dla której opracował kompletny program nauczania i był kierownikiem Katedry Muzyki Kościelnej. Wykładowca m.in. gry na organach, improwizacji organowej, harmonii praktycznej, akompaniamentu liturgicznego, jak również budowy organów z akustyką muzyczną. Jednocześnie zatrudniony w uczelniach o profilu teologicznym, w Gdańskim Instytucie Teologicznym (filii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego) oraz w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Od 1985 główny organista kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku.
Prezentuje kunszt artystyczny wirtuoza organisty w ważnych ośrodkach muzycznych Polski i poza jej granicami m.in. w Anglii, Belgii, Białorusi, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Łotwie, Rosji, Ukrainie, Szwajcarii, Szwecji, Włoszech, USA, np. udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Organowej, Kameralnej i Chóralnej Gdańsk (2005) oraz Międzynarodowym Festiwalu Organowym w San Antonio de los Alemanes Madryt (2023). Jako animator życia muzycznego Pomorza Gdańskiego, od 1978 organizuje koncerty, których wykonawcami są wybitni organiści, kameraliści oraz chóry i orkiestry z Polski, znaczących miast Europy, obu Ameryk, Australii, Japonii. Pomysłodawca i organizator cyklów np.: „Dominikańskie Koncerty Organowe” (1978–1996), „Musica Sacra” (1990 –1993), „Muzyka Przestrzeni Sakralnej” (1994–1996), „Muzyka w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego” (2005–2015). Przy Wojewódzkim Ośrodku Kultury, następnie Nadbałtyckim Centrum Kultury (NCK), w 1990 założył Gdańskie Centrum Organowe, które prezentuje w kościołach muzykę od dawnej po współczesną, w kościołach; stąd letnie koncerty w ramach „Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej, Chóralnej i Kameralnej” w kościele NMP w Gdańsku, którego jest dyrektorem. Organizuje również imprezy prezentujące dzieła mistrzów organów w Pelplinie, Kartuzach, Rumi, Wejherowie i Gdyni.
W 1987 skomponował Missa brevis na sopran solo, chór mieszany i organy, mszy, która doczekała się prezentacji w Australii, Danii, Kanadzie, Szwajcarii, Szwecji, USA, także w ośrodkach muzycznych Polski. Skomponował ponadto m.in. w 1995 Magnificat na chór mieszany a cappella, w 1996 Sonata da chiesa na skrzypce solo. 15 VIII 1997, podczas obchodów Tysiąclecia Gdańska w kościele NMP odbyło się prawykonanie jego pieśni symfonicznej Ave Maria na sopran, chór i orkiestrę symfoniczną. Utwór dedykowany miastu otrzymał w tym samym roku nominację do Pomorskiej Nagrody Wojewody.
Dokonał wielu nagrań dla radia i telewizji w Polsce, Niemczech, Szwecji i Ukrainie, USA oraz płytowych dla wytwórni w Polsce, Niemczech i USA. Około 20 nagrań fonograficznych wydano na kasetach i płytach CD, np. Missa brevis (1991), Organy Bazyliki Mariackiej (1991), Organy Oliwskie (1992), Ancient and Modern New York (2006). Współpracując od 2007 z muzykiem jazzowym Maciejem Sikałą współtworzy kreacje muzyczne w koncertach duetu organów i saksofonu, często wspólnych i jednoczesnych improwizacji, które zaowocowały nagranymi w kościele NMP płytami The Colours of Space (2009) oraz Mater Sanctissima (2015); Improwizacje organowe (2023), Nowe organy firmy Zdzisław Mollin w kościele Bożego Ciała w Gdańsku Morenie (2023); z sopranistką Joanną Sobowiec-Jamioł płytę Stella Maris (2025), kaseta Organy Bazyliki Mariackiej (2025). Skomponował także muzykę do filmów, np. Blizny (1980), Toccata (1983), spektakli teatralnych, np. Wieczernik według Ernesta Brylla (1982) i programów telewizyjnych, np. Kalwaria Wejherowska (1988), Spotkania z Adamem Zagajewskim (1989).
Specjalista w zakresie budowy, projektowania i konserwacji organów, w zakresie doradztwa i ekspertyz. Jako przewodniczący strony polskiej był członkiem międzynarodowej komisji zatwierdzającej budowę organów kościoła NMP w Gdańsku (1985). Opracował założenia brzmieniowe organów Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Gdańsku (2005). Autor projekt organów Katedry Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej w Gdańsku (2008). Autor koncepcji brzmieniowej, akustycznej i architektonicznej oraz pełniący nadzór przy budowie organów w kościele Bożego Ciała w Gdańsku- Pieckach (2023). Od 2002 prezes Gdańskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Muzyki Kościelnej.
Odznaczony Medalem Prezydenta Miasta Gdańska (2003), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (2004), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2010), Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości Polski (2018), Złoty Medalem „Za Długoletnią Służbę (2019), Złotym Medalem „Zasłużony dla Kultury Gloria Artis” (2023).
