HAJDUK BOLESŁAW WŁODZIMIERZ, historyk, profesor
| < Poprzednie | Następne > |
BOLESŁAW KAZIMIERZ HAJDUK (ur. 23 II 1944 Słomowo koło Wrześni, Wielkopolska), historyk. Syn Teodora, strażnika granicznego i urzędnika celnego, oraz Jadwigi Sporakowskiej. W 1958 ukończył szkołę podstawową w Mostach, w 1962 Liceum Ogólnokształcące w Pucku. W latach 1963–1968 studiował historię w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (magister historii).
Od 1 IX 1968 do 31 I 1988 pracował w Instytucie Bałtyckim (od 1 VI 1986 do 31 I 1988 na stanowisku zastępcy dyrektora), od 1 II 1988 do 30 IX 2006 (w okresie od 1 X 2000 do 30 IX 2006 na pół etatu) w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk (PAN), w Zakładzie Historii Gdańska i Dziejów Morskich Polski. Równocześnie od 1 X 2000 zatrudniony w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie od 1 X 2000 do 31 VIII 2006 był kierownikiem Zakładu Historii Powszechnej XX Wieku oraz od 1 XI 2003 do 31 VII 2008 kierownikiem Zakładu Stosunków Międzynarodowych XX Wieku. Od 1 X 2008 do 31 III 2010 pracował w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. Od 27 IV 1978 doktor nauk humanistycznych, od 7 XII 1998 doktor habilitowany, od 1 II 1999 zatrudniony na stanowisku docenta, od 1 X 2000 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Szczecińskiego, od 3 IV 2014 profesor tytularny.
Specjalista w zakresie historii Gdańska XX wieku, autor m.in. monografii Wolne Miasto Gdańsk w polityce celnej Polski 1922–1934 (1981), Gospodarka Gdańska w latach 1920–1945 (1998). Do IV tomu Historii Gdańska pod redakcją Edmunda Cieślaka (1999) opracował rozdziały poświęcone finansom, żegludze, rybołówstwu w okresie II Wolnego Miasta Gdańska oraz życiu gospodarczemu Gdańska w czasie II wojny światowej, jest też autorem rozdziału o bankowości Gdańska w latach 1920–1945, zamieszczonego w książce Bankierzy i banki w dziejach Gdańska (2000). Ponadto w tomach zbiorowych publikował teksty poświęcone gospodarce i społeczeństwu Pomorza (Historia Pomorza, tom V, 2015), dziejom Kartuz i powiatu w latach 1939–1945 (Dzieje Kartuz, 2001), gminie Sierakowice w okresie II wojny światowej (Dzieje gminy Sierakowice, 2008). Zajmuje się także stosunkiem Skandynawii do Gdańska w XX wieku – temu zagadnieniu poświęcił opracowania: Skandinaverna och näringslivet i fristaden Gdańsk 1920–1939 (w: Polen & Sverige 1919–1999, 2005), Militärische und politische Aspekte der Geschichte Danzigs in den letzten Monaten des Zweiten Weltkrieges (Januar–März 1945) (w: Beiträge zur Militärgeschichte des Preußenlandes von der Ordenszeit bis zum Zeitalter der Weltkriege, 2010), The Swedish Trade Union, Swedish Society and Polish Pro-Independence Emigration in Sweden Toward the Independent Self-Governing Trade Union Solidarity and Democratic Opposition in the Polish People’s Republic in the Years 1980–1990 („Studia Maritima” 2014).
Od 1978 jest członkiem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (w latach 1985–2001 był sekretarzem Komisji Historycznej Wydziału I), od 1996 członkiem Zarządu Komisji Dziejów Mórz Północnych Komitetu Badań Historycznych PAN. Jako członek Instytutu Kaszubskiego w latach 2000–2003 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego komisji rewizyjnej, 2003–2008 zasiadał w jego zarządzie. Ponadto członek Polskiego Towarzystwa Nautologicznego (od 1999, od 2006 – członek honorowy), Światowej Rady Badań nad Polonią (od 1997), Instytutu Polsko-Skandynawskiego w Kopenhadze (od 1995), Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung w Berlinie (od 2009). W latach 1988-1991 był sekretarzem
„Rocznika Gdańskiego”, do 2003 do 2008 członkiem zespołu redakcyjnego „Acta Cassubiana”. Od 4 VI 2004 redaktor naczelny „Nautologii”.
Zaangażowany w działalność społeczną: w Powszechnej Spółdzielni Spożywców „Społem” w Gdańsku był przewodniczącym Komisji Organizacyjno-Pracowniczej (1983–1990) i przewodniczącym Rady Nadzorczej (1994–2004); w Lokatorsko-Własnościowej Spółdzielni Mieszkaniowej „Zaspa” przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Komitetu Osiedlowego „Zaspa Rozstaje” (1986–1988) i wiceprzewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Nadzorczej Spółdzielni LWSM „Zaspa” (1989–1992).
W 2000 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Został wyróżniony odznaką „Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego” (1987), Srebrną Honorową Odznaką Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego (1989), medalami 50-lecia i 60-lecia Instytutu Bałtyckiego (1975, 1985), Medalem Wójta Gminy Kosakowo (2004), Medalem 80-lecia Nadania Praw Miejskich Gdyni (2006), Medalem 50-lecia Towarzystwa Przyjaciół Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku (2008), odznaką honorową „Zasłużony Pracownik Morza” (2009), Złotym Krzyżem Honorowym Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej (2012), Medalem kmdr. prof. Józefa Urbańskiego, twórcy polskiej szkoły nawigacyjnej (2011), medalem „Pro Meritis” Instytutu Polsko-Skandynawskiego w Kopenhadze (2015), krzyżem „Pro Mari Nostro” Ligi Morskiej i Rzecznej (2016), medalem „De nihilo nihil fit”, nadanym przez Marszałka Województwa Pomorskiego (2016).
Żonaty z Danutą, magistrem matematyki, dyrektorem szkół podstawowych w Gdańsku (m.in. SP 49); ojciec Małgorzaty, ekonomistki i bankowca.
