HALA SPORTOWA GKS WYBRZEŻE
| < Poprzednie | Następne > |
HALA SPORTOWA GKS WYBRZEŻE, ul. Zawodników 1, w miejscu dawnego dworca Żuławskiej Kolei Dojazdowej. W 1966 powołano społeczny komitet budowy hali, który uzyskał zgodę na jej lokalizację i doprowadził do powstania trzech jej projektów. Decyzję o budowie podjęto w 1979, halę ukończono w 1988, oficjalnie oddano do użytku 29 V 1989, otwarcia dokonał minister spraw wewnętrznych Czesław Kiszczak. Posiadała stałą trybunę na około 1000 widzów, dodatkowe miejsca rozkładane na 2000 widzów, arenę o powierzchni 1950 m²; na zapleczu znajdowała się sauna, natryski, gabinet odnowy biologicznej, pomieszczenia techniczne umożliwiające transmisje radiowe i telewizyjne. W chwili otwarcia pod względem kubatury była drugim tego typu obiektem w Gdańsku – po hali Olivia.
Była miejscem ćwiczeń milicji, następnie policji, treningów i gier wielu sekcji klubu GKS Wybrzeże, stanowiła także zaplecze sportowe i biurowe. Odbywały się tu międzynarodowe spotkania sportowe, między innymi 14 VIII 1993 mecz bokserski Polska–Holandia (18:4); 25 X 1994 mecz tenisa stołowego w ramach drużynowego Pucharu Świata Polska–Francja (0:4); 6 IX 1997 mecz bokserski Polska–Niemcy (16:6); w ramach eliminacji Mistrzostw Europy: 25 i 26 X 1997 mecze piłki ręcznej mężczyzn Polska–Litwa (33:25 i 30:30) oraz 29 X 1997 Polska–Szwecja (20:26); 18 i 19 IV 1998 finał XV Halowych Mistrzostw Polski w pięcioosobowej piłce nożnej; 22 X 1998 eliminacje do Mistrzostw Świata piłkarzy ręcznych Polska–Dania. Zorganizowano w niej pierwsze po 1945 Międzynarodowe Targi Gdańskie.
Po przemianach polityczno-społecznych z początku lat 90. XX wieku uwłaszczona przez klub GKS Wybrzeże na gruncie należących do Skarbu Państwa, ze względu na zły stan techniczny została zamknięta w 2002. W 2006 oddana przez klub w gestię władz Gdańska (przepisy prawne nie pozwalały władzom miasta na odmowę przejęcia), pozostawała pod zarządem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. Przeprowadzone ekspertyzy wykazały, że nie nadaje się do remontu. W 2009 opracowano plan jej wyburzenia, w 2010–2011 wyburzona.
