HINTZ CARL EDUARD ADALBERT, jubiler
| < Poprzednie | Następne > |
CARL EDUARD ADALBERT HINTZ (19 VII 1827 Gdańsk – 19 I 1891 Gdańsk), jubiler. Syn pedagoga, dr. Johanna Samuela Hintza (28 VIII 1796 Gdańsk – 8 IX 1867 Gdańsk), 15 VI 1814 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego jako ostatniego z uczniów przyjętych do tej szkoły, w 1818 pierwszego absolwenta (matura nr 1) Gimnazjum Miejskiego, w latach 1821–1858 nauczyciela hebrajskiego, łaciny i greki w tymże Gimnazjum Miejskim. Brat Gustava Adolfa Hintza (9 IX 1823 Gdańsk – po 1860), po studiach na uniwersytetach w Berlinie i w Halle, od 1851 nauczyciela języków niemieckiego i łacińskiego w Conradinum.
Po uzyskaniu uprawnień mistrzowskich prowadził od 1864 zakład przy Goldschmiedegasse 34 (ul. Złotników), w kamienicy, którą nabył od spadkobierców mistrza szewskiego Christiana Formowskiego (1787–1862). Do czasu zakupu kamienicy na jej parterze działała już pracownia złotnika Richarda Andreasa Steinhausa (1818–1867), którą również przejął. Sygnował swoje wyroby znakiem „C.HINTZ”. Jego łyżka stołowa znajduje się w zbiorach Muzeum Gdańska; innych prac literatura przedmiotu nie odnotowała.
Żonaty był z Henriettą Rasch, która prowadziła zakład po jego śmierci, w 1896 odsprzedając go (a z czasem i kamienicę) mieszkającemu po sąsiedzku przy Goldschmiedegasse 26 (ul. Złotników) Adolfowi Hermannowi Königowi.
