HUBERUS DAVID, kaznodzieja kościołów Bożego Ciała i św. Jakuba
| < Poprzednie | Następne > |
DAVID HUBERUS (Huber, Hübner) (ur. Jauer (Jawor, Dolny Śląsk) – 1642 Gdańsk), kaznodzieja kościołów Bożego Ciała i św. Jakuba. Ksiądz katolicki w Haynau (Chojnów pow. Legnica), następnie proboszcz w Guhrau (Góra, Dolny Śląsk). Określony w druku jako tamtejszy „starszy kaznodzieja”, redaktor zbioru epicediów wydanych po śmierci Sary Seiffers, żony miejscowego kupca i ławnika Corneliusa Langena 15 IV 1623 (Triumphus Paschalis… Bey der ansehnlichen Christlichen und Volckreichen Leichbegangnuss… der Weyland Erbaren, Viel Tugendreichen Frawen Sarae…, Breßlaw 1623).
Jako banita religijny w 1630 mianowany pastorem w Kobbelgrube (Stegna) przez szwedzkiego kanclerza Axela Oxenstiernę i za jego wstawiennictwem u gdańskiej Rady Miejskiej od 1631 kaznodzieja w kościele Bożego Ciała. Jeden z pierwszych udziałowców powołanej w 1634 przez Ministerium Duchowne samopomocowej kasy wdowiej. Od 26 VIII 1639 do śmierci kaznodzieja w kościele św. Jakuba. Pod koniec życia zniedołężniał i nie mógł sprawować obowiązków kaznodziejskich, które przez dwa lata jego wypełniali członkowie Ministerium Duchownego.
Ojciec Marthy, żony poślubionego 16 XI 1634 w kościele Bożego Ciała Michaela Weißa (jesień 1610 Pröbbernau (Przebrno, obecnie część Krynicy Morskiej) – 21 VIII 1653 Gdańsk), od 1614 wychowanka Domu Dziecka i Sierot, od 1627 ucznia Gimnazjum Akademickiego, od 1631 studenta w Królewcu, od 1632 we Frankfurcie nad Odrą, od 1633 pastora w Wossitz (Osice), od 1636 diakona w kościele św. Katarzyny w Gdańsku, ojca jej jedenaściorga dzieci.
Po jego śmierci nieznana z imienia wdowa zamiast zwyczajowego rocznego zasiłku wdowiego (Gnadenjahr) otrzymała jedynie jednorazowe honorarium.
Bibliografia:
Kizik Edmund, Kasy zapomogowe dla wdów po duchownych luterańskich w Gdańsku i na terytorium wiejskim miasta w XVII i XVIII wieku, „Gdański Rocznik Ewangelicki” 2010, t. 4, s. 57.
Kościelak Sławomir, Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba, w: Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku, Toruń 2009, s. 188–189.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, s. 18, 20, 57.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 66–67, 69, 90.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 462; 5, 155.
