KLEEFELD JOHANN GOTTFRIED, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN GOTTFRIED KLEEFELD (14 XI 1763 Gdańsk – 8 V 1845 Gdańsk), lekarz, syn gdańskiego kupca Gottfrieda Christlieba Kleefelda (ur. 18 XII 1739) i Anny Kathariny z domu Falk (1739 – około 1812), brat Wilhelma Siegfrieda, który 5 XI 1789 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) i Davida Christlieba, 17 IV 1787 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, od 14 II 1793 posiadającego tak jak brat potwierdzone obywatelsto i który w rok później nabył kamienicę przy Johannisgasse (ul. Świętojańska 35).
29 VIII 1780 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, studiował medycynę na uniwersytecie w Jenie, w latach 1787–1788 korzystał ze stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa.
13 X 1788 zapisał się na uniwersytet w Królewcu, powrócił do Jeny i w 1791 był lekarzem niemieckiego poety Friedricha Schillera, publikując także dysertację De Rebus Pathematum In Specie Gaudii In Corpus Humanum Efficaciam Moderantibus (O sprawach smutku w pozorach radości, które zmniejszają sprawność organizmu ludzkiego; Ienae, 1792). W lutym 1792 uzyskał tamże doktorat z medycyny.
Od 1792 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny. W 1804 wraz z Franzem Christianem Brunattim zorganizował Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; zob. położnictwo, Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych). Od 1816 pracownik państwowej służby zdrowia, lekarz powiatu gdańskiego. Od 7 VIII 1792 członek Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1799–1803 i 1810–1812 jego dyrektor. Badał skład chemiczny i wartości lecznicze wody morskiej, swoim pacjentom zalecał korzystanie z zakładów kąpielowych w Brzeźnie i w Sopocie. Publikował prace z zakresu meteorologii (zob. też obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne), np. Meteorologische Betrachtungen und Beobachtungen in dem Jahren 1807 bis 1826 zu Danzig (Obserwacje i spostrzeżenia meteorologiczne w Gdańsku w latach od 1807 do 1826, Halle, 1826-1840).
W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gottliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845, będąc na emeryturze, wynajmował mieszkanie w kamienicy Wilhelma Theodora Rodenackera przy Hundegasse 82 (ul. Ogarna 12). Na wystawie dzieł sztuki w Gdańsku w 1829 prezentowano jego popiersie anonimowego autora.
Od 6 IV 1797 żonaty z Anną Julianne (4 VI 1779 – 26 I 1870 Gdańsk), córką burmistrza Daniela Andreasa Zerneckego. Miał z nią czwórkę dzieci, z których pierworodna Julia (18 I 1798 Gdańsk – 2 XII 1880 Gdańsk), odwiedzała w Weimarze Johanna Wolfganga Goethego oraz trzech synów: Gustava Ferdinanda (23 IV 1799 Gdańsk – 3 IV 1845), Roberta (27 II 1801 Gdańsk – 14 XI 1878 Orunia) i Johna Alexandra (8 VI 1814 Gdańsk – 18 XI 1886 Valladolid (Hiszpania)), dyplomatę, m.in. sekretarza w ambasadzie w Madrycie, od 21 IX 1857 w Bordeaux żonatego z Celestiną Berthą Jahn Hoerig (9 V 1814 Drezno – 6 VII 1889 Valladolid).
Pochowany (podobnie jak żona) na cmentarzu Zbawiciela na Chełmie.
Bibliografia:
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 607.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 363, 368.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 61.
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 87-88.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 283.
Zernecke Walter, Geschichte der Familie Zernecke, eines Raths-Geschlechts der ehemaligen Freien Städte Danzig und Thorn", Graudenz 1900.
