KLEINFELD REINOLD, sekretarz miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
REINOLD KLEINFELD (5 VIII 1575 Gdańsk – 7 XI 1628), sekretarz miasta Gdańska, sekretarz królewski. Syn rajcy Reinholda sen. W styczniu 1581, z bratem Heinrichem, zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Jako stypendysta gdańskiej Rady Miejskiej 19 VI 1593, wraz z gdańszczaninem Johannesem Bogeliusem (w 1588 studentem we Florencji) immatrykulował się na studiach prawniczych w Lejdzie, gdzie rok później czterokrotnie brał udział w dysputach. Od maja 1598 studiował na uniwersytecie w Bazylei. Odbył podróż po Francji, od końca 1599 przebywał na uniwersytecie w Padwie. 6 III 1600, wraz z późniejszym burmistrzem Adrianem von der Linde, był w Bolonii. Zwiedził Rzym, w lipcu wrócił do Padwy, od 27 t. m. był tam prokuratorem nacji niemieckiej. 9 X 1600 immatrykulował się na uniwersytecie w Heidelbergu. W początkach 1602 powrócił na krótko na uczelnię w Lejdzie.
Do Gdańska wrócił pod koniec 1602 i został sekretarzem miasta. W latach 1604–1606, w 1608 i 1612–1515 był sekretarzem przy dworze królewskim i rezydował w Warszawie. W 1615 wchodził w skład delegacji gdańskiej, wspierającej miasto Elbląg w sporze z biskupem warmińskim Szymonem Rudnickim, domagającym się zwrotu katolikom elbląskiego kościoła parafialnego św. Mikołaja. W początkach następnego roku jego mediacja z biskupem zażegnała spór, przeradzający się już w konflikt z użyciem wojska. Po 1616 zrezygnował z pracy na rzecz Gdańska i został sekretarzem królewskim. Był tenutariuszem majątku Hohenwalde (Krzewsk koło Elbląga).
Po raz pierwszy 16 VII 1607 ożenił się z Elisbeth (8 IV 1581 – 1617 Gdańsk), córka Michaela Woldera. Po raz drugi żonaty był od 21 VII 1619 z Briggite (14 I 1592 – 6 V 1664 podczas epidemii dżumy), córką burmistrza Gerarda Brandesa. Tylko z pierwszego małżeństwa doczekał się trójki dzieci: Elisabethy (22 XII 1608 – 8 VIII 1677), od 17 V 1627 żony wdowca Reinholda Brandesa (1583–1655); zmarłego wcześnie Reinholda (chrzest 9 II 1611) oraz Rosiny (10 III 1613 – 12 VII 1680 Gdańsk), od 30 VII 1629 żony wdowca Arendta Bauera (1590–1663), sekretarza i syndyka miasta Gdańska.
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 36.
Die Matrikel der Universität Basel, Bd. 2, ed. Hans Georg Wackernagel, Bd. 2, Basel 1956, s. 462.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 37.
Chachaj Marian, Związki kulturalne Sieny i Polski do końca XVIII wieku. Staropolscy studenci i podróżnicy w Sienie, Sieneńczycy i ich dzieła w Polsce, Lublin 1998, s. 59-60.
Levinson Arthur, Polnisch-Preussisches ans der Bibliotlieca Borghese im Vatikanischen Archive. II. Der Kampf des Ermländischen Bischofs Simon Rudnicki um die St. Nikolai-Pfarrkirche in Elbing nach römischen und Danziger Quellen, „Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins”, H. 48, 1905, s. 109.
Methner Arthur, Die Danziger Stadtschreiber bis 1650, „Danziger familiengeschichtliche Beiträge ”, Bd. 1. 1929, S. 35.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 276.
