KONTRASTY
| < Poprzednie | Następne > |
KONTRASTY, poetycko-plastyczna grupa studencka, utworzona w czerwcu 1956 przy wydawanym w Gdańsku dwutygodniku „studentów i młodej inteligencji” – „Kontrasty”; pierwsza grupa tego typu powstała w Gdańsku na fali przemian społeczno-politycznych 1956. Obok Mieczysława Czychowskiego jej założycielami byli Kiejstut Bereźnicki i Edward Stachura, którzy wówczas debiutowali, oraz Romuald Bukowski. Debiutowali na łamach dwutygodnika również Bolesław Fac i Mirosław Stecewicz, redaktorem naczelnym była Izabella Trojanowska, w składzie redakcji był m.in. Jerzy Afanasjew.
W manifeście ogłoszonym w 5. numerze „Kontrastów” odżegnywali się od tworzenia programu poetyckiego, stawiając sobie za cel eksponowanie kontrastów, aby w ten sposób uczynić świat bardziej przejrzystym i prostym dla każdego człowieka. Uważa się, że taka deklaracja dotycząca własnej twórczości była zapowiedzią nowego rozumienia funkcji estetycznych i społecznych poezji, która mogła być zwulgaryzowana w treści, ale precyzyjna w formie.
Grupa istniała krótko, jej znaczenie polega w dużej mierze na uświadomieniu istniejących od niedawna możliwości, pionierstwie w autonomicznym organizowaniu się młodych twórców. Grupa zakończyła działalność wraz z zamknięciem dwutygodnika „Kontrasty” w grudniu 1956. Po tej dacie jej członkowie pojawiali się jeszcze na łamach kolejnego gdańskiego periodyku – „Uwagi”, gdzie publikowali indywidualnie do końca 1957 (czyli do zamknięcia tego pisma).
