KRZYŻANOWSKI TADEUSZ, lekkoatleta, olimpijczyk

< Poprzednie

Następne >

Partner serwisu

TADEUSZ KRZYŻANOWSKI (29 VIII 1920 Osterfeld, Niemcy – 31 I 1987 Gdańsk), sportowiec, lekkoatleta, mistrz Polski, olimpijczyk. Syn Piotra i Marii z domu Świątkowskiej. Miał wykształcenie podstawowe, z zawodu był spawaczem. W Gdańsku w trakcie kariery sportowej pracował jako kierowca w Centrali Węglowej. Zawodnik Sokoła Poznań (1938), KKS Poznań (1945–1947), Zrywu Gdańsk (1947–1948), Spójni Gdańsk (1949–1955), Bałtyku Gdynia (1956–1958). Trzykrotny mistrz Polski w pchnięciu kulą (1950, 1952, 1954), trzykrotny mistrz Polski w dziesięcioboju (1950, 1952, 1953), mistrz Polski w hali w biegu na 50 m przez płotki (1950), w biegu na 80 m przez płotki (1951), w trójskoku z miejsca (1949) i w pchnięciu kulą (1954).

Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 (pchnięcie kulą). W eliminacjach (minimum kwalifikacyjne wynosiło 14,60) uzyskał rezultat 14,90, w finale, w którym startowało trzynastu zawodników, osiągnął rezultat 15,08 i zajął dziesiąte miejsce (wynik zwycięzcy – 17,41). Był także uczestnikiem XI Akademickich Mistrzostw Świata w Berlinie w 1951 w pchnięciu kulą (ósme miejsce – 13,92) i II Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955 (dziesiąte miejsce – 14,99).

W 1947 wygrał Igrzyska Sportowe Gdyni w pchnięciu kulą i w rzucie dyskiem. W 1948 mistrz Wybrzeża w hali w trójskoku z miejsca (8,76) i pchnięciu kulą (13,69) oraz (na otwartym stadionie) mistrz w pchnięciu kulą (14,15), rzucie dyskiem (39,22 – był to wówczas najlepszy wynik w Polsce po II wojnie światowej), trójskoku (13,72), biegu na 110 m przez płotki (17,4). W 1949 halowy mistrz Wybrzeża w pchnięciu kulą i trójskoku z miejsca, a także mistrz na otwartym stadionie w pchnięciu kulą (14,60), w biegu na 110 m przez płotki (16,1) i w rzucie dyskiem (38,62). W 1949 wraz ze Zrywem Gdańsk został drużynowym mistrzem Wybrzeża. W 1950 mistrz Wybrzeża w pięcioboju (2773 punkty – rekord Wybrzeża). W 1951 mistrz Wybrzeża w hali w trójskoku z miejsca (9,22), pchnięciu kulą (14,70), skoku w dal (6,29) i biegu na 30 m przez płotki. W tym samym roku został mistrzem Wybrzeża na otwartym stadionie w rzucie dyskiem (41,02), biegu na 110 m przez płotki, pchnięciu kulą (14,17), skoku o tyczce (3,60), a także wicemistrzem w skoku w dal (6,34). W 1952 mistrz Wybrzeża w biegu na 110 m przez płotki (16,7) i trójskoku (13,08), wicemistrz w pchnięciu kulą (15,05), w skoku w dal (6,31) i rzucie dyskiem (37,95). Mistrz Wybrzeża w hali w pchnięciu kulą w 1953 (14,31), 1955 (14,57) i 1955 (14,21). W 1955 mistrz Wybrzeża w pchnięciu kulą (15,03). W 1953 halowy mistrz Zrzeszenia Sportowego Spójnia.

W latach 1949–1954 ośmiokrotnie wystąpił w reprezentacji Polski (dwanaście startów, dwa zwycięstwa indywidualne). Występował w reprezentacjach Gdańska i regionu, między innymi 8 X 1947 w Gdańsku w starciu reprezentacji Gdańska z reprezentacją Milicji Czechosłowackiej (56:59) był trzeci w rzucie dyskiem (37,95), 5 IX 1948 w rywalizacji Poznań–Gdańsk (68:86) wygrał w pchnięciu kulą (14,10) i w biegu 110 m przez płotki (16,3), był drugi w rzucie dyskiem (39,30) i trójskoku (13,75), 16 VI 1949 w Bydgoszczy w rozgrywce Polski Północnej z Polską Środkową (75:18) zwyciężył w pchnięciu kulą (14,28), 9 X 1949 w Jarosławiu (Polska Północna – Polska Południowa, 117:76) wygrał w pchnięciu kulą (13,81) i zajął drugie miejsce w skoku w dal (6,28). 1–2 X 1955 w Gdańsku w zawodach o Puchar Miast z udziałem reprezentacji Gdańska, Bydgoszczy, Poznania, Krakowa, Katowic, Warszawy zajął drugie miejsce w pchnięciu kulą (15,20). Uczestnik wielu międzynarodowych spotkań lekkoatletycznych, zarówno w hali (między innymi 6–7 III 1954 Berlin, wygrana w pchnięciu kulą (15,25)), jak i na stadionach otwartych (między innymi 9–10 X 1953 Warszawa – zawody zrzeszeń wojskowych Polski (CWKS), Czech (UDA), Węgier (Honvéd), Rumunii (CCA), drugi w pchnięciu kulą (15,55)).

W 1952 odbył kurs trenerski, po zakończeniu kariery szkolił lekkoatletów Spójni Gdańsk. Wychowawca między innymi Stefanii Kiewłeń (mistrzyni Polski w pchnięciu kulą w 1962 i 1964) i Jerzego Klockowskiego (medalisty Mistrzostw Polski w pchnięciu kulą, czołowego rugbisty Lechii Gdańsk). Wyróżniony odznaką „Mistrz Sportu” i „Zasłużony Mistrz Sportu”. Pośmiertnie, w 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”.

Był żonaty z Krystyną z domu Kuzik (19 V 1923 – 26 VII 1998 Gdańsk). Pochowany na cmentarzu w Oliwie. BŚ

Rekordy życiowe Tadeusza Krzyżanowskiego

Dyscyplina	Data i miejsce	Wynik
trójskok	21 VIII 1948 Warszawa	13,78
bieg na 110 m przez płotki	17 IX 1950 Sofia	15,5
pchnięcie kulą	8 VI 1952 Warszawa	15,72
pięciobój	28 IX 1952 Poznań	5937 punktów
rzut dyskiem	27 VI 1954 Grudziądz	45,81
BŚ

Występy Tadeusza Krzyżanowskiego w Mistrzostwach Polski

Data i miejsce	Dyscyplina	Wynik
28–29 II 1948 Olsztyn – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali)	trójskok (13,05), pchnięcie kulą (13,53)	wicemistrz Polski, brązowy medal
10–11 VII 1948 Poznań	trójskok, 110 m przez płotki, pchnięcie kulą	brązowy medal (13,23), czwarte miejsce, czwarte miejsce (13,61)
19–20 II 1949 Poznań – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali)	trójskok z miejsca, pchnięcie kulą	mistrz Polski (13,35), brązowy medal (13,53)
23–24 VII 1949 Gdańsk	trójskok, pchnięcie kulą, rzut dyskiem	brązowy medal (13,61), brązowy medal (14,40), czwarte miejsce (39,29)
18–19 II 1950 Przemyśl – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali)	bieg 50 m przez płotki, pchnięcie kulą, trójskok	mistrz polski (7,4), wicemistrz Polski (14,52), czwarte miejsce
13–15 VIII 1950 Kraków	pchnięcie kulą, rzut dyskiem	mistrz Polski (15,20), brązowy medal (40,11)
30 IX – 1 X 1950 Gdańsk	mistrzostwa w dziesięcioboju	mistrz Polski, 5819 punktów
17–18 II 1951 Poznań – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali)	80 m przez płotki, pchnięcie kulą, trójskok z miejsca	mistrz Polski (11:4, rekord Polski), wicemistrz Polski (14,49), trzecie miejsce (8,77)
9–16 IX 1951 Warszawa	pchnięcie kulą, bieg 110 m przez płotki, rzut dyskiem	brązowy medal (14,52), brązowy medal (16:1), szóste miejsce (40,93)
14–17 VIII 1952 Wrocław	pchnięcie kulą, rzut dyskiem	mistrz Polski (14,83), czwarte miejsce (38,65)
27–28 IX 1952 Grudziądz	dziesięciobój	mistrz Polski (5937 punktów)
4–6 IX 1953 Warszawa	pchnięcie kulą, rzut dyskiem	brązowy medal (14,79), piąte miejsce (42,01)
18 X 1953 Kraków	dziesięciobój	mistrz Polski (5878 punktów)
6–7 II 1954 Poznań – Ogólnopolskie Zawody Centralne (nieoficjalne Zimowe Mistrzostwa Polski w hali)	pchnięcie kulą	pierwsze miejsce (14,69)
18–23 VII 1954 Warszawa	pchnięcie kulą, rzut dyskiem	mistrz Polski (15,02), piąte miejsce (43,03)
27–28 II 1955 Warszawa – Ogólnopolskie Zawody Centralne (nieoficjalne Zimowe Mistrzostwa Polski w hali)	pchnięcie kulą	trzecie miejsce (14,77)
23–25 X 1955 Łódź	pchnięcie kulą	brązowy medal (15,31)
20–21 I 1956 Warszawa – Ogólnopolskie Zawody Centralne (nieoficjalne Zimowe Mistrzostwa Polski w hali)	pchnięcie kulą	drugie miejsce (15,07)
BŚ

Występy Tadeusza Krzyżanowskiego w reprezentacji Polski

Data	Przeciwnik	Wynik
31 VII 1949 Warszawa	Polska–Rumunia 103:108	trzeci w pchnięciu kulą (14,31), trzeci w trójskoku (13,56)
1–2 VII 1950 Warszawa	Polska–Czechosłowacja 85:116	czwarty w pchnięciu kulą (14,86, rekord życiowy)
15–16 VII 1950 Warszawa	Polska–Węgry 79:122	drugi w pchnięciu kulą (14,63)
16–17 IX 1950 Sofia	Bułgaria–Polska 73:94	pierwszy w biegu 110 m przez płotki (15:5), pierwszy w pchnięciu kulą (14,62), drugi w rzucie dyskiem (41,59)
15–16 VII 1951 Moskwa	trójmecz ZSRR (373,5) – Polska (210) – Rumunia (160)	czwarty w pchnięciu kulą (14,85), piąty w biegu na 110 m przez płotki (16:2)
5–7 IX 1952 Warszawa	Polska–NRD 177:137	trzeci w pchnięciu kulą (15,04)
1 X 1953 Jena	NRD–Polska 148:170	drugi w pchnięciu kulą (15,32)
11–12 IX 1954 Kraków	trójmecz Polska (287) – NRD (242) – Belgia (158)	trzeci w pchnięciu kulą (14,51)
BŚ