LESTER SEÁN, komisarz Ligi Narodów
| < Poprzednie | Następne > |
SEÁN LESTER (27 IX 1888 Carrickfergus, hrabstwo Antrim, Irlandia – 13 VI 1959 Galway, Irlandia), irlandzki dyplomata. Urodzony w protestanckiej rodzinie niedaleko Belfastu, syn Roberta, sklepikarza, i Henrietty z domu Ritchie. W młodości aktywny członek irlandzkiego ruchu niepodległościowego (m.in. Ligi Gaelickiej i Irlandzkiego Bractwa Republikańskiego). Opuścił szkołę w wieku 14 lat; pracował na kolei, następnie jako dziennikarz dla irlandzkich gazet, m.in. „North Down Herald” i „Freeman's Journal”.
Od 1923 w Irlandzkim Wydziale Spraw Zagranicznych, w 1929 delegat Irlandii w Lidze Narodów, dzięki niemu Irlandia została wybrana na okres trzyletni do Rady Ligi Narodów (1930). Od 15 I 1934 jej Wysoki Komisarz w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Występował w obronie konstytucji i antyhitlerowskiej opozycji (w tym gdańskiej Polonii). Głównie dzięki jego nadzorowi nad wyborami w kwietniu 1935, NSDAP nie uzyskała całkowitej kontroli nad II WMG. W czerwcu 1936 zaaranżowano incydent dyplomatyczny, mający doprowadzić do usunięcia go z Gdańska (oficerowie przebywającego z wizytą w Gdańsku niemieckiego krążownika „Leipzig” otrzymali rozkaz nieskładania mu oficjalnej wizyty). Straż policyjna wokół jego rezydencji uniemożliwiała odwiedzanie go przez opozycjonistów, jednak i tak się z nimi spotykał, np. z Erichem Brostem w lasach oliwskich.
Jego raporty dotyczące pogwałceń konstytucji, przedstawiane w radzie Ligi Narodów w Genewie, nie spotkały się z odzewem; na posiedzeniu Rady Ligi Narodów 4 VII 1936 prezydent Senatu II WMG Arthur Greiser zażądał odwołania go i nieprzysyłania nowego Komisarza Ligi Narodów do Gdańska. Rada, tradycyjnie nie wypowiadając się w sprawie raportu, przekazała go do Komitetu Trzech. Ten opowiedział się za odwołaniem go ze stanowiska Wysokiego Komisarza w Gdańsku. W związku z brakiem możliwości wykonywania swoich obowiązków w październiku 1936 złożył dymisję ze stanowiska, wykonując jednak swoje obowiązki do przekazania ich 17 II 1937 swemu następcy, Carlowi Jakobowi Burckhardtowi. Od lutego 1937 był zastępcą sekretarza generalnego Ligi Narodów.
Od 2 IX 1940 był ostatnim sekretarzem generalnym Ligi Narodów. Na zakończenie jej prac, 18 IV 1946 podpisał dokument, na mocy którego Liga Narodów przekazała swoje funkcje Organizacji Narodów Zjednoczonych. Od 1946 na emeryturze, zamieszkał w Irandii, w Recess w hrabstwie Galway. Mimo typowania go na prezydenta Irlandii w wyborach w 1949, nie wrócił do polityki.
Od 1920 mąż Elizabeth Ruth Tyrrell, ojciec trzech córek. Jego wnuczka, Susan Denham (ur. 22 VIII 1945), w latach od 2011–2017 była Przewodniczącą Sądu Najwyższego Irlandii. 26 VIII 2010 jego imię otrzymała jedna z sal Nowego Ratusza, który był siedzibą jego urzędu w czasie pobytu w Gdańsku.
