MISCHKE JOHANN BENIAMIN, pastor kościoła św. Barbary
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN BENIAMIN MISCHKE (16 I 1743 Gdańsk – 5 IX 1807 Ostrowite), drugi pastor kościół św. Barbary. 14 X 1756 zapisany został do przedostatniej klasy Gimnazjum Akademickiego, 15 VI 1762 pod kierunkiem prof. Gottfrieda Lessa prowadził dysputę teologiczno-historyczną De Christo Autotheō Part. Posterior. Qvaestio 1, mając za oponentów m.in. Carla Gottfrieda Pobowskiego i Carla Gottlieba Straussa. Od 14 X 1762 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie, od 8 V 1764 w Lipsku, gdzie bronił rozprawy De dispensatione div. ab oblige praecepti decalogi septimi legisque Judaeorum rytualis, przygotowanej pod kierunkiem doktora teologii Johanna Friedricha Bahrdta (1713–1775). Zarówno w Gimnazjum Akademickim, w Jenie jak i w Lipsku uczył się, studiował i przyjaźnił z późniejszym pastorem kościoła św. Katarzyny, Jacobem Weichbrodtem. Po studiach obaj powrócili do Gdańska, w 1767 poddając się weryfikacji przez Ministerium Duchowne.
17 XI 1772 powołany został na urząd pastora w Lublewie, który objął 3 grudnia tego roku. Od 22 V 1774 drugi pastor w gdańskim kościele św. Barbary. 2 X 1776 powołany na drugiego diakona w kościele św. Jana, stanowisko objął 17 listopada, co uczcił specjalną kantatą Gottfried Hingelberg. 26 VI 1782 wybrany na diakona w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP), obejmując obowiązki 11 sierpnia tego roku. Z powodu dolegliwości chorobowych zwolniony z obowiązków przez rząd królewski, z życzeniem powrotu na funkcję kaznodziejską w terenie w razie poprawy stanu zdrowia. Od 6 VIII 1795 prowadził gospodarstwo w Koźlinach (Güttland). 18 II 1800, po zwolnieniu posady kaznodziei w Ostrowitem, 21 marca otrzymał rządowe potwierdzenie jej przejęcia, 11 maja został na nią uroczyście wprowadzony, tydzień później przejął pełnię obowiązków, które pełnił do śmierci.
19 VIII 1773 w kościele NMP ożenił się z Johanną Renatą, córką gdańskiego kupca i witryka Domu Dobroczynności Andreasa Hackera (pochowany tamże 2 VIII 1792 w grobie nr 80, w wieku 80 lat). Ojciec Johanna Andreasa, 8 VIII 1789 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, właściciela majątku Schliewen (Śliwiny powiat Tczew), żonatego od 12 IV 1795 z wdową Agathą Christianą (24 XI 1770 – 15 XI 1837 Gdańsk), córką pastora Reinholda Schefflera. Zapewne także ojciec Johanna Alberta, 30 IX 1803 także ucznia tego Gimnazjum, zapisanego do niżej klasy (Unter Classe – jedna z dwóch klas powstałych po reorganizacji z 1803, kiedy zlikwidowano trzy klasy początkowe). Wnuk, syna Johanna Andreasa, (Johann) Franz Alexander (Napoleon) Mischke (ur. 15 IV 1806 Gdańsk) studiował teologię, m.in. od 30 X 1826 na uniwersytecie w Królewcu, został wyświęcony w 1832, w latach 1832–1847 był pastorem w Ujeścisku (Wonneberg), następnie do 1877 w Gottswalde (Koszwałach); z poślubioną Henriette Juliane Trauschke (ur. 1807) miał dziecko.
Bibliografia:
Die jüngere Matrikiel der Universitädt Leipzig, Bd. 3, hrgb. v. Georg Erler, Leipzig 1909, s. 267.
Die Matrikel der Universität Jena, Bd. 3 (1723–1764), bearb. Otto Köhler, München 1992, s. 819.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 758.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, 345, 370, 379.
Praetorius Ephraim, Danziger Lehrer Gedächtniß..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 4, 6, 16, 39, 67, 98.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 38, 46, 64, 84, 89, 107.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 341; 3, 328.
