MOTTE DE LA DAVID LUDWIG, pastor kościoła św. Elżbiety
| < Poprzednie | Następne > |
DAVID LUDWIG DE LA MOTTE (Delmotte) (chrzest 14 VI 1714 w kościele św. Piotra i Pawła – 16 VIII 1796 Nassenhuben (Mokry Dwór)), kalwinista, pastor kościoła św. Elżbiety. Syn Davida Ludwiga (chrzest 22 III 1683 – 16 VIII 1736), doktora medycyny, promowanego w 1714 w Utrechcie, oraz poślubionej przez niego luteranki Anny Christiny, córki Jacoba Pahla, z którą 27 XII 1711 brał ślub w kościele św. Trójcy i 12 I 1712 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP). Brat Jacoby Elisabethy (pochowana 3 VI 1754 w kościele św. Trójcy, w grobie ojca) i Heinricha Jacoba (chrzest 13 XII 1712 – pochowany 30 V 1783), doktora medycyny, absolwenta gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (zapisany w 1730), po studiach w Strassburgu, miał zapewne i dalsze rodzeństwo.
13 I 1735 zapisany został do ostatniej klasy (primy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Kończąc naukę i wybierając się na studia otrzymał czterokartkowe drukowane życzenia pomyślności, przygotowane przez 15 kolegów ( Jeremiasa Molla, Christiana Gottlieba Rosenberga (syna pastora Christiana Gottlieba Rosenberga sen., Wilhelma Woltersa (syna pastora Ludwiga Woltersa), Johanna Michaela Wundscha, Benjamina Reimera, Martina Gramma, Johanna Karla Wiedemanna, Johanna Joachim Laurensa, Johanna Augusta Siegfrieda, Wilhelma Gordona, Samuela Heinricha Moggego, Christiana Waldaua, Adama Christopha Zachariasa).
Od 7 IX 1741 studiował teologię w Lejdzie. W 1749 Extraordinarius (odpowiednik święceń diakonatu) w kościele św. Elżbiety. Od 1755 Ordinarius (kalwiński odpowiednik święceń kapłańskich) i pastor tego kościoła. Od 1746 był żonaty, potomstwo nie jest znane. Ostatni okres życia spędził u bratanka Hansa Arthura, kaznodziei w Nassenhuben (Mokry Dwór) koło Gdańska.
<br
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 988.
Album studiosorum Academiae rheno-traiectinae MDCXXXVI-MDCCCLXXXVI (1636–1886), Ultraiecti 1886, s. 115 (ojciec).
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 315, 321.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997, s. 262.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 28
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 82.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 354.
<br
