PĄGOWSKA TERESA, malarka, docent Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych
| < Poprzednie | Następne > |
TERESA PĄGOWSKA (12 VI 1926 Warszawa – 7 II 2007 Warszawa), malarka, docent gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) ( Akademia Sztuk Pięknych (ASP)). Córka Wiktora Pągowskiego i Heleny z domu Żmigrodzkiej. W 1939 ukończyła szkołę powszechną w Poznaniu, podczas wojny uczęszczała na tajne komplety, ukończyła cztery klasy gimnazjum, maturę zdała eksternistycznie w 1947. Od 1945 studiowała malarstwo oraz techniki ścienne w Poznańskiej Szkole Zdobniczej (od 1946 Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych) w Poznaniu, absolutorium uzyskała w 1949, dyplom w 1951. Od października 1948 młodszy asystent, w latach 1949–1950 starszy asystent w poznańskiej uczelni. Od października 1950 do 1958 w gdańskiej PWSSP jako asystent i adiunkt w pracowni malarstwa Stanisława Teisseyre’a na Wydziale Malarstwa, 1958–1962 docent w pracowni Piotra Potworowskiego, 1962–1964 prowadziła pracownię malarstwa.
Od 1964 w Warszawie, w okresie 1971–1973 w PWSSP w Łodzi, następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie; od 1982 profesor nadzwyczajny (tytularny) sztuk plastycznych, od 1988 profesor zwyczajny. Od 1992 na emeryturze.
Należała do szkoły sopockiej, uczestniczyła w powstaniu zespołowej kompozycji Manifestacja 1-majowa (1951), w latach 1953–1954 brała udział w renowacji i dekoracji kamienic Królewskiej Drogi w Gdańsku (Długi Targ: polichromia i sgraffito kamienicy nr 16, malowidło Uczta gdańszczan na fasadzie nr 35). Na wystawie młodej plastyki Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi (Arsenał, Warszawa, 1955) prezentowała obrazy z cyklu Dzieci, kwiaty i owoce, dekoracyjnie budowane z płaskich plam nasyconych barw, następnie (w okresie gdańskim) tworzyła surrealistyczne prace z umownymi postaciami i przedmiotami w zagadkowych konfiguracjach. Kolejny etap twórczości, między innymi pod wpływem Piotra Potworowskiego, stanowiły kompozycje, w tym kolaże, w rodzaju postkolorystycznej abstrakcji aluzyjnej.
W 2000 otrzymała Nagrodę im. Jan Cybis, w 2001 Nagrodę im. Nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego przyznawaną przez Okręg Gdański Związku Polskich Artystów Plastyków. W 2002 doktor honoris causa gdańskiej ASP (uroczystości odbyły się 9 maja w Dworze Artusa, połączone były z wręczeniem Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego i wernisażem prac artystki). Od 1958 była żoną Stanisława Teisseyre’a, po rozwodzie grafika Henryka Tomaszewskiego (10 VI 1914 – 11 IX 2005) z którym miała syna Filipa Pągowskiego, absolwenta Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, grafika i projektanta.
