PERYCZ STEFAN MIECZYSŁAW, profesor Instytutu Maszyn Przepływowych PAN
| < Poprzednie | Następne > |
STEFAN MIECZYSŁAW PERYCZ (27 XI 1918 Siedlce – 28 VIII 1991 Gdańsk), profesor Instytutu Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) i Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z dziedziny turbin, automatyzacji siłowni cieplnych wirnikowych. Syn Eustachego i Kornelii z domu Niewiarowskiej.
Od 1926 mieszkał we Lwowie, w 1938 absolwent tamtejszego I Męskiego Gimnazjum i Liceum. W 1938 rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, od września 1944 do lipca 1945 pracownik tego Wydziału. W Gdańsku od sierpnia 1945, od września tego roku do 1989 pracownik PG. W 1946 ukończył Wydział Mechaniczny PG, magister inżynier mechanik. W latach 1947–1953 pracował w Biurze Turbinowym Przemysłu Maszynowego w Katedrze Turbin Wydziału Budowy Okrętów PG jako starszy konstruktor, w 1953–1974 w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN. Od 1950 doktor (na Wydziale Budowy Okrętów PG), od czerwca 1954 docent, od grudnia 1964 profesor tytularny, od czerwcu 1973 profesor zwyczajny. Na PG był w latach 1959–1963 prodziekanem Wydziału Budowy Okrętów, w 1973–1989 kierownikiem Zakładu Maszyn Cieplnych Wirnikowych w Instytucie Okrętowym. W Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w latach 1953–1961 był kierownikiem Zakładu Regulacji Maszyn i Automatyki i w 1962–1973 konsultantem naukowym.
Autor i współautor publikacji na temat turbin parowych stacjonarnych i okrętowych, automatyzacji siłowni cieplnych, w tym dwóch monografii, m.in. Turbiny parowe i gazowe (Wrocław 1992), dwóch skryptów, między innymi Podstawy automatyki. Skrypt dla Instytutu Okrętowego (Gdańsk 1976). Autor ponad 100 ekspertyz dla przemysłu, twórca sześciu patentów i wdrożeń, m.in. „Układu regulacji mocy czynnej bloku parowego kocioł-turbina” (1976). W latach 1974–1981 był konsultantem naukowym Zakładów Mechanicznych ZAMECH w Elblągu. Był członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN oraz Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem Zasłużony Nauczyciel PRL (1970). Otrzymał nagrodę Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk (1974). Żonaty był z Aleksandrą z domu Kryszczyńska (15 II 1925 Lwów – 14 XII 2010 Gdańsk). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej (akta osobowe).
Gapiński Szczepan, Absolwenci Politechniki Gdańskiej i ich osiągnięcia w dziedzinie mechaniki i okrętownictwa, Gdańsk 2020, s. 129.
