PETRUSEWICZ JACEK, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
JACEK PETRUSEWICZ (3 X 1948 Gdańsk – 17 V 2007 Gdańsk), farmaceuta ze specjalizacją I i II stopnia z farmakodynamiki oraz II stopnia z farmakologii klinicznej, dydaktyk, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Jedyny syn Władysława Petrusewicza, inżyniera chemika, pracownika naukowego Politechniki Gdańskiej (PG) i Jadwigi Wandy z domu Strzeszewskiej (18 IV 1910 – 23 XI 1985 Gdańsk), urzędniczki.
W 1955 rozpoczął edukację w Szkole Podstawowej nr 1, kontynuował w Szkole Podstawowej nr 57 w Gdańsku. Następnie uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Sopocie. W 1967 zdał egzamin dojrzałości, bez powodzenia ubiegał się o przyjęcie na studia na Wydział Lekarski AMG. Przez trzy kolejne lata pracował w charakterze sanitariusza, m.in. w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 3 w Gdańsku, w Stacji Pogotowia Ratunkowego w Gdańsku, w Laboratorium Analitycznym Przychodni Obwodowej w Tczewie.
W latach 1970–1975 studiował na Wydziale Farmaceutycznym AMG, magister farmacji. W 1975 asystent w Zakładzie Farmakologii Instytutu Patologii AMG na stanowisku asystenta. Od 1977 pracował w Zakładzie Farmakologii II Wydziału Lekarskiego AMG, w filii w Bydgoszczy. W 1979 uzyskał specjalizację I stopnia z farmakodynamiki. W 1981, ze względów rodzinnych (ciężkiej choroby matki), powrócił do Gdańska i podjął pracę na etacie specjalisty w Zakładzie Farmakodynamiki Wydziału Farmaceutycznego AMG. W 1982 ukończył specjalizację II stopnia z farmakodynamiki. W 1985, na podstawie dysertacji Farmakologiczna analiza wpływu detergentu na receptor alfa-adrenergiczny mięśniówki gładkiej tętnic (promotor K.Z. Korolkiewicz), doktor nauk farmaceutycznych. W 1987 uzyskał specjalizację II stopnia z farmakologii klinicznej. W latach 1988–1989 przebywał na stypendium naukowym na Uniwersytecie Medycznym w Memphis Tennessee w USA. W 1989 awansował na stanowisko adiunkta. W latach 1991–1992, w zastępstwie profesora Romana Kaliszana, pełnił funkcję kierownika Katedry i Zakładu Biofarmacji i Farmakologii.
W 1994 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej Wpływ wybranych leków i nowo zsyntetyzowanych pochodnych chemicznych na agregację płytek krwi uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk farmaceutycznych. W latach 1996–1998 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Farmaceutycznego AMG. Od 1998 do 2003 był kierownikiem Zakładu Farmakologii AMG. Od 2003 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1999–2007 (do śmierci) był rektorem Wyższej Szkoły Zarządzania w Kwidzynie.
Zajmował się badaniem wpływu leków na agregację płytek krwi ludzkiej. Był autorem trzech patentów. Członek Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego, Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, European Society of Clinical Pharmacy, Komitetu Terapeutycznego Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 w Gdańsku, NSZZ Solidarność. Koordynował regionalny program Tempus „Zarządzanie lekami w opiece zdrowotnej”. Pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego dla województwa warmińsko-mazurskiego w zakresie farmacji szpitalnej oraz przedstawiciela konsultanta krajowego w zakresie analityki farmaceutycznej. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2005).
Od 1974 żonaty był z Marią z domu Wiską, lekarzem chorób wewnętrznych i reumatologiem. Ojciec Krzysztofa (ur. 1977), biologa, absolwenta Uniwersytetu Gdańskiego.
Zmarł nagle podczas wykonywania obowiązków zawodowych w AMG. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Łostowickim w Gdańsku.
