PISKOZUB KAZIMIERZ, lekarz, chirurg
| < Poprzednie | Następne > |
KAZIMIERZ PISKOZUB (14 I 1899 Kołomyja, obecnie Ukraina – 1 IV 1965 Gdańsk), lekarz, chirurg. Syn urzędnika Andrzeja. W Kołomyi ukończył Szkołę Powszechna i w 1918 Gimnazjum Klasyczne. W latach 1918–1926 studiował medycynę na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie, doktor wszech nauk lekarskich, specjalizował się w chirurgii oraz ginekologii, w Wiedniu zdobył specjalizację z ortopedii. Od 1926 pracował w szpitalu i klinice chirurgicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1930 wygrał konkurs na dyrektora powiatowego szpitala w Wolsztynie (Wielkopolska), w którym pracował do 1938. Od 1938 kierownik oddziału chirurgicznego w szpitalu w Lesznie. We wrześniu 1939 zmobilizowany do szpitala wojskowego w Chełmie w lubelskiem, ranny w czasie ewakuacji szpitala na wschód. Po powrocie do Leszna 7 XII 1939 aresztowany i z rodzina wywieziony do Tomaszowa Mazowieckiego, gdzie pracował w Ubezpieczalni Społecznej.
W lipcu 1945 skierowany przez Ministerstwo Zdrowia do Gdańska, od 27 tego miesiąca do końca 1946 był kierownikiem organizującego się oddziału chirurgicznego w Akademii Medycznej (AMG), jednocześnie 1945 starszym asystentem w Zakładzie Anatomii Prawidłowej. W latach 1947–1949 był ordynatorem oddziału chirurgicznego w szpitalu PCK przy ul. Śluza 9/10 (zob. Szpital Kliniczny pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny), od marca 1950 do października 1954 dyrektorem i ordynatorem oddziału chirurgicznego szpitala miejskiego (od 1956 Szpital Wojewódzki) przy ówczesnej ul. Świerczewskiego (od 1990 ul. Nowe Ogrody 2/6). Od 1955 do 1965 pracował w ambulatorium chirurgicznym gdańskiej stacji Pogotowia Ratunkowego. Od 1 I 1965 na emeryturze.
Przed wojną był członkiem Towarzystwa Chirurgów Polskich oraz sekcji Wszechsłowiańskiego Towarzystwa Lekarskiego. W 1946 członek komitetu organizacyjnego oddziału gdańskiego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Od 1947 członek Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgów w Brukseli. Uhonorowany m.in odznaką „Za zasługi dla Gdańska”.
Od 1930 żonaty z Zofią (27 VII 1908 Wanne-Eickel (Westfalia) – 24 III 2006 Gdańsk), córką powstańca wielkopolskiego, kapitana Józefa Talarczyka, w czasie wojny łączniczką Narodowych Sił Zbrojnych. Ojciec profesora Andrzeja Piskozuba, Marii Piskozub-Romanowskej (ur. 1934 Wolsztyn), doktora nauk humanistycznych, adiunktki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie; Barbary Piskozub-Grzybowskiej (ur. 1936 Wolsztyn), kierowniczki Laboratorium Analitycznego w Ośrodku Zdrowia w Gdańsku-Oruni; oraz Elżbiety (2 V 1940 Tomaszów Mazowiecki – 18 V 2004 Gdańsk), doktora medycyn, dermatologa, adiunktki AMG.
Zmarł nagle, pochowany 5 IV 1965 na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
Bibliografia:
Modliński Adam, Piskozub Józef, w: Wolsztyński Słownik Biograficzny, cz. II, Wolsztyn 2007, s. 230–231.
Kieturakis Zdzisław, Swica Stanisław, Osiągnięcia klinik i zakładów zabiegowych AMG, „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 1, 1971, s. 190.
Wajda Zdzisław, Dzieje gdańskiej chirurgii akademickiej i dyscyplin zabiegowych oraz anestezjologii w 60-lecie Akademii Medycznej w Gdańsku (1945–2005), „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 35, 2005, Suplement 9, s. 61, 82.
