PLIŃSKI MARCIN, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
MARCIN PLIŃSKI (30 X 1943 Łebcz koło Pucka), biolog, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1961 absolwent liceum w Pucku, w 1966 absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, pracownik Zakładu Algologii tegoż uniwersytetu. Od 1970 doktor na podstawie rozprawy Glony solnisk podłęczyckich. Od 1970 pracownik UG: w 1979 doktor habilitowany w oparciu o dorobek i monografię
Kierunki zmian strukturalnych w fitoplanktonie estuariów Bałtyku Południowego (przewód na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu). Od 1989 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1992 profesor zwyczajny. W latach 1981–1987 dziekan Wydziału Biologii, Geografii i Oceanologii, 1996–2002 rektor UG. W 2002 współzałożyciel Kaszubsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Wejherowie i jej rektor. Od 2022 honorowy profesor UG.
Badacz biologii morza, ekologii Bałtyku, zajmował się m.in. stopniem toksyczności sinic w warunkach naturalnych i hodowlanych, ich wpływem na środowisko morskie. Autor m.in. podręczników akademickich Hydrobiologia ogólna i Biologia organizmów morskich (1994), opracowania Flora Zatoki Gdańskiej i wód przyległych (Bałtyk Południowy).
Od 1981 członek Komitetu Badań Morza Polskiej Akademii Nauk (PAN), 1989–1993 dyrektor i organizator Centrum Biologii Morza PAN w Gdyni, 1979–1987 przewodniczący Oddziału Morskiego w Towarzystwie Hydrobiologicznym, 2001–2004 przewodniczący Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, w 2005–2011 wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Fykologicznego, od 2006 prezesa Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego, w kadencji 2007–2010 przewodniczącego Komitetu Ekologii PAN, od 2007 przez dwie kadencje przewodniczącego Komitetu Badań Morza PAN oraz Narodowego Komitetu SCOR (Scientific Committee on Oceanic Research); członek grup roboczych Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku – HELCOM, ekspert w zakresie glonów toksycznych przy Międzynarodowej Komisji Oceanograficznej (IOC-UNESCO).
W 1993 bezskutecznie ubiegał się wybór do Sejmu RP z ramienia Solidarności, w 2004 z ramienia Narodowego Komitetu Wyborczego Wyborców równie bezskutecznie o wybór do Parlamentu Europejskiego (otrzymał 3868 głosów). W 2005 radny sejmiku pomorskiego. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Krzyżem Kawalerskim (1996) i Krzyżem Oficerski (2014) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1990), Medalem im. Profesora Kazimierza Demela (2008), odznakami Zasłużony Pracownik Morza (1979), Zasłużony dla Rolnictwa (2014), wyróżniony Nagrodą Nauczyciela Roku im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusz (2014). W 2007 laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ( nagrody miasta Gdańska).
