POPIK EMMA, pisarka, tłumaczka
| < Poprzednie | Następne > |
EMMA POPIK (ur. 9 III 1949 Skępe, województwo kujawsko-pomorskie), autorka fantastyki naukowej, poezji i baśni dla dzieci, tłumaczka. Absolwentka Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 70. i 80. XX wieku pracowała w szkolnictwie; była asystentką w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Bydgoszczy, nauczycielką w szkole podstawowej i w gdańskim
Centrum Kształcenia Ustawicznego Mechaników i Elektryków. Pracowała też jako redaktor merytoryczny w Wydawnictwie Morskim.
W latach 80. utrzymywała się z pracy literackiej, tłumaczeń, dziennikarstwa oraz prowadzenia wydawnictwa, w którym miała współudział finansowy. Debiutowała w 1983 opowiadaniem Mistrz, opublikowanym na łamach „Fantastyki”. Mieszkała w Londynie, po powrocie do Gdańska od stycznia 2000 do grudnia 2011 redaktorka naczelna miesięcznika „Nowy Kurier Nadbałtycki”, wydawanego przez Wydział Edukacji Urzędu Miejskiego w Gdańsku. Autorka m.in. książek: zbioru opowiadań science fiction Tylko Ziemia (1986), powieści sensacyjnej Raport (1988), zbioru wierszy Wrzące powietrze (1994), opowiadań science fiction Bramy strachu (1996) i Genetyka bogów (1999), baśni dla dzieci Wejście do baśni (2004), kolejnych opowiadań: Plan (2009), Trzeci cycek (2013), Wywiad z bogiem (2013), Na zawsze piękni i młodzi (2013), Wigilia szatana (2013), Tajemnice Emilki (2014), Złota ćma (2020: The Golden Moth, 2022). Jej utwory były tłumaczone na języki: japoński, czeski i esperanto.
W 2006 laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za wkład włożony w tworzenie wizerunku gdańskiej kultury.
