PRÜFFER CASPAR, pastor kościoła Zbawiciela
| < Poprzednie | Następne > |
CASPAR PRÜFFER (Pruefer, Preifer) (1602 Gdańsk – 13 V 1652 Gdańsk), pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku. W lutym 1614 zapisany został gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 24 V 1621 immatrykulował się na uniwersytecie w Królewcu, 9 XI 1626 dziękował gdańskiej Radzie Miejskiej za stypendialną pomoc i informował o postępach w nauce. W latach 1630–1641 był pastorem w Güttland (Koźliny) na Żuławach Gdańskich. Od 1641 do 1652 pastor w kościele Zbawiciela. Związany był szczególnie z rektorem Gimnazjum Akademickiego Abrahamem Calowem, swoje wiersze zamieścił w tomiku poświęconym śmierci syna profesora, Michaela (1648), jak i w tomiku, którym przedstawiciele gdańskich kościołów w 1650 żegnali go odchodzącego z Gdańska na uniwersytet w Wittenberdze.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od ok. 1641 z Barbarą Mörlich (pochowana 18 III 1649 w wieku 71 lat w kościele Najświętszej Marii Panny w grobie nr 437), wdową po Martinie Hintzu. Po raz drugi ożenił się z Gertrudą z domu Hoppe, która jako wdowa zmarła w wieku 25 lat, znany jest sporządzony po jej śmierci inwentarz posiadanych rzeczy (m.in. posiadała 24 obrazy malowane na papierze, skórze i różnej wielkości).
Ojciec Heleny, od 4 VI 1662 żony kaznodziei z Langenau (Łęgowo koło Pruszcza Gdańskiego), Valentina Endelicha, zapewne też synów Nathanela (ur. ok. 1644), w czerwcu 1661 zapisanego do Gimnazjum Akademickiego, od 3 X 1665 studenta w Wittenbergi, od lipca 1668 studenta w Rostocku, oraz Friedricha Raphaela (ur. 1647), w latach 1677–1703 pastora kalwińskiego zboru w Krokowej, autora drukowanych kazań pogrzebowych po śmierci sędziego puckiego E. Krokowskiego (1680) i starosty lęborsko-bytowskiego P. Somnitza (1693). Urząd w Krokowej przejął następnie jego syn Franz Samuel, 25 VI 1696 immatrykulowany na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odra, także po studiach we Florencji, w 1712 uczestnik toruńskiego synodu kalwinistów i luteran, toczący spory z właścicielami Krokowej i – z uwagi na podporządkowanie zboru krokowskiego Jednocie Wielkopolskiej – korzystającego z pomocy Wielkopolanina, zatrudnionego w Gdańsku na stanowisku rektora szkoły św. Piotra i Pawła, Johanna Sereniusa Chodowieckiego. Po samodzielnym opuszczeniu Krokowej minister zboru w Orzeszkowie w Wielkopolsce (1714–1723), następnie na śląsku.
Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis , Bd. 6, s. 166v; www.deutsche-digitale-bibliothek.de.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 1, Leipzig 1910, s. 253.
Die Matrikel der Universität Rostock, hrsg. Adolph Hofmeister, Bd. 3/1 Rostock 1893, s. 238.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 94, 197.
Chodynski Antoni, Kolekcjonerzy i kolekcje w Gdańsku XVI–XIX wieku (do 1872). Inventarium et taxam dzieł sztuki, „Rocznik Historii Sztuki”, t. 27, 2002, s. 178.
Klemp Aleksander, Protestanci w dobrach prywatnych w Prusach Królewskich od drugiej połowy XVII do drugiej połowy XVIII wieku, Gdańsk 1994, s. 221.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 72, 100.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 470.
