Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/f/f9/Budowa_rafinerii.jpeg
Budowa Rafinerii Ropy Naftowej w Gdańsku
RAFINERIA ROPY NAFTOWEJ. Decyzję o budowie rafinerii w Gdańsku podjęła Rada Ministrów 5 V 1971. W czerwcu 1971 Ministerstwo Przemysłu Chemicznego i Komisja Planowania przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Gdańsku na jej lokalizację wybrały Płonię Małą, z uwagi na położenie terenu nad (Martwą) Wisłą i Rozwójką (co zapewniało odpowiednie zasoby wody) i bliskość (około 7 km) Portu Północnego. 7 X 1971 lokalizację zatwierdziła Komisja Planowania przy Radzie Ministrów.
1 III 1972 powołano przedsiębiorstwo pod nazwą Rafineria Nafty „Gdańsk” (początkowo z dodatkiem „w budowie”), prace budowlane rozpoczęto 17 IV 1972. Pierwsza dostawa ropy do zakładu miała miejsce 22 VII 1975 przez Port Północny. Ładunek ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich dostarczył tankowiec „Kasprowy Wierch”. 29 XI 1975 oficjalnie przekazano do rozruchu instalacje bloku paliwowego, 12 grudnia wyprodukowano pierwszą partię benzyny, nafty i olejów paliwowych, 15 grudnia pierwszą partię oleju opałowego – był to pierwszy produkt o właściwościach handlowych. 19 XII 1975 tankowcem „Beskidy” wysłano na eksport pierwszą partię 13 000 ton oleju opałowego.
Od 1 VII 1976 nastąpiła zmiana nazwy na Gdańskie Zakłady Rafineryjne, 1 sierpnia wyprodukowano pierwszą partię benzyny motorowej (etyliny) E-94 i E-78. 4 IV 1977 uruchomiono wytwórnię asfaltu drogowego, 7 lipca przekazano do rozruchu instalacje bloku olejowego, w październiku rozpoczęto produkcję olejów silnikowych Selektol. W 1978 roku nastąpiło oficjalne zakończenie i etapu budowy, ze zdolnością przerobową 2,5 mln ton ropy rocznie. W 1980 uruchomiono produkcję asfaltów przemysłowych i paliwa lotniczego.
W okresie sierpnia 1980 od 16 sierpnia do 1 września trwał strajk okupacyjny załogi, podobnie po wprowadzeniu stanu wojennego (13 XII 1981) załoga strajkowała od 14 do 19 XII 1981, sytuację spacyfikowała interwencja Zmechanizowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej (ZOMO). W 1982 rozpoczęto przerób ropy naftowej dostarczanej z ZSRR, nastąpił spadek produkcji do 1,9 mln ton rocznie. W 1985 uruchomiono produkcję olejów Castrol, w 1987 uruchomiono produkcję etyliny E-86 i zakończono produkcję E-78. W roku 1989 przerób ropy naftowej wzrósł do 2,4 mln ton. W sierpniu 1990 wyprodukowano nową markę oleju Lotos.
Od 18 IX 1991 Gdańskie Zakłady Rafineryjne stały się spółką akcyjną o nazwie Rafineria Gdańska SA. W kwietniu 1992 uruchomiły pierwszą własną stację benzynową (w Redzie), w lipcu 1996 uruchomiono produkcję benzyny bezołowiowej Eurosuper 95. W 1994 dokonano pierwszych zakupów ropy naftowej z rejonu Morza Północnego, od 7 marca rozpoczęto produkcję benzyny E-98. W lutym 1996 wydzielenie pierwszej spółki Stacje Paliw Rafinerii Gdańskiej (od 28 X 2002: LOTOS Paliwa). W 1999 zakończono Program Rozwoju Technicznego Rafinerii Gdańskiej do 2000, zwiększający zdolności przerobowe do 4,5 mln ton rocznie. Od czerwca 2003 nosiła nazwę Grupa LOTOS SA ( Grupa Lotos). AKI
Dyrektorzy rafinerii
| 1971–1980
|
Andrzej Woroniecki (dyrektor naczelny)
|
| 1980–1981
|
Ferdynand Niśkiewicz (dyrektor naczelny)
|
| 1981–1983
|
Wiesław Kosut (dyrektor naczelny)
|
| 1983–1989
|
Marek Pawełczyk (dyrektor naczelny)
|
| 1989–2000
|
Włodzimierz Dyrka (dyrektor naczelny)
|
| 2000–2002
|
Wojciech Żurawik (dyrektor naczelny)
|
| 2002 – kwiecień 2016
|
Paweł Olechnowicz (dyrektor generalny)
|
| maj 2016 – 9 XI 2016
|
Robert Pietraszyn
|
| AKI
|
