REFEROWSKI LUDWIK, docent Politechniki Gdańskiej
< Poprzednie | Następne > |
LUDWIK MAREK REFEROWSKI (ur. 9 III 1930 Warszawa), inżynier elektryk, specjalista z dziedziny metrologii, docent Politechniki Gdańskiej (PG). Syn kupca Włodzimierza (1902–1958) i lekarki, dentystki Ireny (1909–2003 Sopot). W 1948 zdał maturę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV w Warszawie. W 1952 ukończył studia I stopnia na Wydziale Elektrycznym PG, inżynier elektryk, w 1954 studia II stopnia, magisterskie.
W latach 1953–2003 pracownik PG. W 1963, na podstawie rozprawy Optymalizacja układu do pomiaru małych pól magnetycznych metodą kompensacyjną z cewką solenoidalną, uzyskał stopień doktora (przewód na Wydziale Elektrycznym PG, promotor: prof. Eugeniusz Kenig). W 1972 został powołany na stanowisko docenta. W latach 1975–1987 był prodziekanem ds. kształcenia Wydziału Elektrycznego PG, w l1987–1993 dziekanem, w 1987–1990 przewodniczył Senackiej Komisji do spraw Kształcenia PG. Od 1995 na emeryturze.
Zajmował się pomiarami wybranych wielkości fizycznych z wykorzystaniem techniki komputerowej, diagnostyką maszyn i urządzeń na podstawie analizy sygnałów mechanicznych i elektrycznych, wykorzystaniem przyrządów wirtualnych w badaniach naukowych i dydaktyce. Współtwórca 11 patentów. W 1991 zainicjował i prowadził do 2020 seminarium „Zastosowanie Komputerów w Dydaktyce” (później: „Zastosowanie Komputerów w Nauce i Technice”). W latach 1991–2011 był redaktorem działu Elektronika, Elektryka i Automatyka „Zeszytów Naukowych Politechniki Gdańskiej”. Współautor dwóch skryptów (m.in. z Jerzym Sawickim, Alojzym Spichalskim, Edmundem Markowskim, Laboratorium miernictwa elektrycznego, cz. 1, Gdańsk 1966) i artykułów, m.in. publikowanych w „Przeglądzie Elektrotechnicznym”, „Informatorze Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej”, „Zeszytach Naukowych Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej”, Zeszytach Naukowych Politechniki Gdańskiej”, „Measurement Techniques”.
Był współorganizatorem Konferencji Metrologów (Gdańsk 1976 i 1992), Krajowego Kongresu Metrologii (Gdańsk 1998), organizatorem II Zjazdu Dziekanów Wydziałów Elektrycznych Wyższych Uczelni Technicznych (Gdańsk 1992), II Konferencji „Wybrane Zagadnienia Elektrotechniki i Elektroniki” (Gdańsk 2001) oraz „14th EAEEIE Annual Conference on Innovation in Education for Electrical and Information Engineering” (2003). Członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (od 1999 członek honorowy), od 1986 w Zarządzie Oddziału Gdańskiego, od 1991 do 2020 jego przewodniczący; „European Association for Education in Electrical and Information Engineering” (od 2003 członek honorowy). W 2011 założył Fundację „Sapientes et Audentes Fortuna Iuvat”, której celem jest uhonorowanie w kolejnych latach akademickich wybitnego absolwenta Wydziału Elektrotechniki i Automatyki PG, m.in. nagrodą w wysokości 50 000 złotych. Fundacja ma działać przez 20 lat (kwota 1 mln zł). 7 III 2025 w Audytorium E41 Wydziału Elektrotechniki i Automatyki PG odbyła się uroczystość jego 95. urodzin.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995), Medalem Komisji Edukacji Narodowej, złotym medalem „Za zasługi dla Politechniki Gdańskiej” (2013). Żonaty z Marią z domu Tomaszewską (18 V 1929 – 25 XII 2015 Sopot), anestezjologiem chirurgiem, w 1953 absolwentką Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, dr hab., prof. nadzwyczajnym Akademii Medycznej w Gdańsku, ordynatorką Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpitala Wojewódzkiego im. M. Kopernika (1981–1994), kierowniczką Zakładu Medycyny Ratunkowej AMG (1995–1999), organizatorką i pierwszą kierowniczką Katedry Medycyny Ratunkowej i Katastrof AMG, specjalistą wojewódzką z anestezjologii na województwo gdańskie.
Bibliografia:
Gapiński Szczepan, Politechnika Gdańska. Uczelnia i ludzie. Absolwenci Politechniki Gdańskiej i ich osiągnięcia, Gdańsk 2022.
Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna, Nordlingen 2011.
Wydział Elektrotechniki i Automatyki wczoraj i dziś. Księga jubileuszowa 1904–2004, red. A. Grono, Gdańsk 2004.