SCHMIDT MICHAEL CHRISTOPH, prawnik, radny
| < Poprzednie | Następne > |
MICHAEL CHRISTOPH SCHMIDT (14 XI 1761 Gdańsk – 14 XI 1836 Gdańsk), prawnik, radny Gdańska, dyrektor Towarzystwa Przyrodniczego w Gdańsku. Wnuk burmistrza Michaela Schmidta (tu więcej o rodzinie), syn ławnika Michaela Gottfrieda (10 XI 1728 Gdańsk – 27 VI 1773 Gdańsk) i Concordii, córki ławnika Christopha Warcholla, brat stryjeczny m.in. prawnika Johanna Heinricha Schmidta.
8 III 1778 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 18 X 1782 zapisał się na studia prawnicze na uniwersytecie w Getyndze (od połowy września tego roku podróżując z Gdańska przez Słupsk i Lipsk w towarzystwie późniejszego burmistrza Carla Gottlieba Döringa, Abrahama Beniamina Skusy, Gottfrieda Ernsta Groddecka). Po studiach pracował w Gdańsku jako urzędnik, 29 IV 1794 uzyskał potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W latach 1807–1814 był ławnikiem sądu I Wolnego Miasta Gdańska, w 1817 członek Rady Miejskiej. W okresie wojen napoleońskich poniósł znaczne straty majątkowe.
Od 13 XI 1794 członek Towarzystwa Przyrodniczego, długoletni, w latach 1813–1831, jego dyrektor. Dzięki jego zabiegom zażegnano kłopoty finansowe, w jakie popadło Towarzystwo podczas wojen napoleońskich. Organizował specjalne posiedzenia Towarzystwa poświęcone problemom przezwyciężenia skutków wojen napoleońskich, jak np. oczyszczanie wód w rzekach i kanałach dopływających do Gdańska, praktycznie niezdatnych wówczas do picia z uwagi na rozkład w nich zwłok ludzkich i zwierzęcych. W 1820 doprowadzi do wznowienia wydawnictwa Towarzystwa pod nowym tytułem „Neueste Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig” („Najnowsze Rozprawy Towarzystwa Przyrodniczego w Gdańsku”).
Był właścicielem majątku w Kuźniczkach, w latach 1793–1828 kamienicy przy Frauengasse 744 (ul. Mariacka 43) i do 1809 sąsiedniej, pod nr 746 (nr 44), mieszkał przy Hundegasse 804 (ul. Ogarna 43), w kamienicy przejętej z ręką żony. Od 6 V 1794 żonaty był z Johanną Sophią (13 IV 1773 – pogrzeb 6 IV 1842), córką ławnika Johanna Benjamina Schmidta. Syn Jakob Wilhelm (ur. 1794) od 1811 studiował w Halle, w okresie epidemii cholery w Gdańsku w 1831 mieszkał u niego w Ilawie.
Bibliografia:
Die Matrikel der Georg-August-Universität zu Göttingen 1734–1837, Bd. 1, Hildesheim und Leipzig 1937, s. 268.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. 8, s. 312.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 359.
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 88.
