SCHONDORF JOHANN GEORG, ogrodnik
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN GEORG (Gustav?) SCHONDORF (Schondorff (Schöndorf) 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 następca Johanna Saltzmanna na stanowisku inspektora ogrodu królewskiego w Oliwie. Zasadniczo zmienił charakter ogrodu: zarzucił sentymentalny nastrój wprowadzony przez poprzednika, zafascynowany nowo odkrytymi możliwościami aklimatyzacji roślin z innych stref klimatycznych, stopniowo zamieniał go w kolekcję dendrologiczną. Usunął zniszczone drewniane pawilony i inne elementy ogrodu angielsko-chińskiego, teren dawnego labiryntu przekształcił w alpinarium. Sprowadzał do Oliwy gatunki południowoeuropejskie, amerykańskie i azjatyckie. Sadził i aklimatyzował: kasztany jadalne, magnolie, rododendrony, miłorzęby, cyprysy kalifornijskie, sosny czarne, dęby północnoamerykańskie, tulipanowce i wiele innych. Tzw. parter ogrodowy (prostokątny kobierzec kwiatowy po południowej stronie pałacu) urozmaicił czterema strzyżonymi, stożkowymi cisami.
Wyniki swoich badań nad odpornością roślin egzotycznych w warunkach klimatycznych Pomorza opublikował w 1859 w czasopiśmie „Wochenschrift für Gärtnerei und Pflanzenkunde” („Tygodnik Ogrodnictwa i Hodowli Roślin”). Współzałożyciel i pierwszy przewodniczący Towarzystwa Budowy Ogrodów. Od 1845 członek loży Eugenia ( wolnomularstwo). Do 1836 mieszkał w domu przy Pelonkenweg 16 (ul. Polanki), następnie w służbowym mieszkaniu w Pałacu Opatów (w części zwanej Starym Pałacem).
Jego drugą żoną (od 1845) była Minna Gäbel. Syn z pierwszego małżeństwa, Theodor (1841 Oliwa – 12 V 1909 Oliwa), po maturze w Gimnazjum Miejskim (1861) i studiach medycznych był lekarzem wojskowym, w 1902 w garnizonie w Grudziądzu. Na emeryturze w 1908 osiadł w Oliwie i pracował jako lekarz prywatny. Żonaty był z Emilią Kauffmann, jego z kolei syn Hans w 1909 był radcą rejencyjnym we Wrocławiu.
