SCHRÖDER SAMUEL, kaznodzieja w Lazarecie, diakon w kościele NMP
| < Poprzednie | Następne > |
SAMUEL SCHRÖDER (1670 Palschau (Palczewo koło Malborka) – 4 II 1709 Gdańsk), kaznodzieja w gdańskim kościele Lazaretu (Szpitala Miejskiego), diakon kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). Syn Heinricha (zm. 1676), pastora w Helu (1661–1666) i w Palczewie (od 1666 do śmierci). W czerwcu 1687 zapisany został do przedostatniej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, od 10 XI 1688 uczył się w najwyżej klasie toruńskiego Gimnazjum Akademickiego. 4 VII 1691 immatrykulował się na studiach w Wittenberdze, od semestru letniego 1692 studiował w Lipsku.
Od 1697 kaznodzieja w Liessau (Lisewo Malborskie), od 16 II 1698 w Marienau (obecnie w granicach Kwidzyna), jeszcze w tym samym roku w Fischau (Fiszewo, koło Granowa Elbląskiego). Od 1702 kaznodzieja w gdańskim Lazarecie. Był wśród przedstawicieli gdańskiego kościoła, którzy we wrześniu 1705 żegnali wierszami odchodzącego do Torunia Ephraima Praetoriusa. Od 1707 diakon w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP). Zmarł podczas epidemii dżumy, pochowany 19 II 1709 w kaplicy św. Pankracego w kościele NMP.
Nieznana z imienia małżonka pochowana została 10 XII 1720, w wieku 42 lat, w kościele NMP, w grobie nr 478. Ojciec przynajmniej dwóch synów, którymi po jego śmierci opiekował się krewny, kupiec Johann Daniel Schröder (1659–1732) i za co synowie dziękowali mu w dedykacjach swoich drukowanych dysput w Gimnazjum Akademickim: 1/ Johanna Christopha (6 V 1699 Fiszewo – 11 IV 1759 Gdańsk), 6 IV 1715 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego,
10 IX 1722, wraz z kolegami z Gimnazjum, Adrianem Gottliebem Söhnerem i Ephraimem Krause, immatrykulowanego na studiach w Greifswaldzie, 2 VI 1723, wraz z Ephraimem Krause, w Wittenberdze, od 27 VI 1727 pastora w Schönebergu (Ostaszewa) na Żuławach Wielkich, od 1736 drugiego pastora w kościele Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku, zwolnionego i skierowanego na emeryturę (600 guldenów rocznie) 28 IV 1755 za zaniedbania w sprawowaniu urzędu i liczne przewinienia oraz 2/ Samuela (ur. 29 IX 1700 Fiszewo – 5 I 1744 Gdańsk), od 15 IV 1717 także ucznia przedostatniej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończącego naukę w 1724, 28 V 1725 immatrykulowanego na studiach w Wittenberdze, w 1730 zweryfikowanego przez gdańskie Ministerium Duchowne i kandydata po urzędu kościelnego, w 1732 w katechety w Domu Poprawy (Zuchthaus) na Zamczysku, od 1735 kaznodziei w Trutenau (Trutnowy), od 1742 diakona w kościele św. Jana.
Bibliografia:
Album Academiae Vitebergensis, Bd. 6, s. 151v; Bd 8, s. 100, 108v; www.deutsche-digitale-bibliothek.de.
Die jüngere Matrikiel der Universitädt Leipzig, Bd. 2, hrgb. v. Georg Erler, Leipzig 1909, s. 407.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 252, 296, 300.
Metryka uczniów toruńskiego Gimnazjum Akademickego, t. 1, wyd. Zenon Hubert Nowak i Janusz Tandecki, Toruń 1997, s. 217.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 4, 24.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, 37, 45, 74, 127, 181, 191.
Schnaase Eduard, Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs actenmässig Dargestellt, Danzig 1863, s. 418, 623.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd., 4, 222.
