SCHUMANN GABRIEL, rajca, protobibliotekarz
| < Poprzednie | Następne > |
GABRIEL SCHUMANN (19 I 1595 – 18 III 1654), rajca, protobibliotekarz Biblioteki Rady Miejskiej. Wywodził się z rodziny przybyłej do Gdańska pod koniec XVI wieku z Chojnic, gdzie jego dziadek Christoph (1528–1602) był burmistrzem. Syn Gabriela Schumann I (19 I 1559 Chojnice – 25 III 1631), pierwszego gdańskiego patrycjusza w tej rodzinie, od 1605 członka Trzeciego Ordynku, od 1609 ławnika, od 1615 rajcy, w 1618 sędziego, właściciela później rodzinnej kamienicy przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka 13). Jego matką była poślubiona ojcu 28 IX 1586 Anna (zm. 27 VI 1602), córka ławnika Nicolausa Schultze. Miał liczne rodzeństwo, m.in. braci Henryka (9 XII 1590 – 20 II 1655), Johanna (27 XII 1591 – 13 VI 1641), Georga (chrzest 27 VII 1599).
Od 1605, wraz z bratem Johannem, był uczniem Gimnazjum Akademickiego w Toruniu, w trakcie nauki opanował język polski. W czerwcu 1608, wraz z braćmi Johanem i Georgiem, zapisani zostali do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od semestru letniego 1614 studiował w Lipsku, od 1616 w Giessen. W maju 1618 immatrykulował się na uniwersytecie w Lejdzie, od 1620 przebywał we Francji, w czerwcu był na uczelni w Orleanie, przypuszcza się, że w 1621 odwiedził Anglię, w lutym 1622 był na francuskim uniwersytecie w Bourges. Z Franci wyruszył do Italii, w lipcu 1622 studiował w Sienie, wybrano go konsyliarzem studenckiej nacji niemieckiej, opanował język włoski. W latach 1623–1625 odbył dalszą podróż edukacyjną po Niemczech.
Do Gdańska wrócił w Boże Narodzenie 1625. W rok później (1626) wszedł w skład Trzeciego Ordynku. W 1630 wybrany został ławnikiem, w 1633 rajcą, w 1634 był sędzią, w 1643 kamlarzem. W 1654 został protobibliotekarzem Biblioteki Rady Miejskiej. Posiadał duży własny księgozbiór, w części przywieziony z zagranicznych wojaży.
Był dwukrotnie żonaty, związki małżeńskie zawierał w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP). Po raz pierwszy ożenił się 3 III 1626 Marią (1586 – 30 VIII 1642), córką rajcy Johanna Köselera, wdową po Janie Runge (zm. 1620) i po Mathiasie Kordesie (zm. 1624). Po raz drugi żonaty był od 14 lub 24 VI 1644 z Adelgundą (1615 – pochowana w kościele NMP 20 VI 1681), córką rajcy Michaela Wiedera, związku tego gratulował mu specjalnym wierszem m.in. kantor szkoły św. Jana Gerog Culmann, ukazały się i inne podobne utwory (Drei poetische Gedichte auf Gabriel Schumann und Adelgunde Wiederin). Adelgunda, będąc wdową, 13 XII 1655 wyszła ponownie za mąż za rajcę Albrechta Rosenberga (tym razem z wierszem gratulacyjnym pośpieszył konrektor szkoły św. Katarzyny Daniel Aschenborn). Nie pozostawił potomstwa, szczególnie bliskie związki łączył go z bratankiem Gabrielem, późniejszym burmistrzem.
Pochowany 23 III 1654 w kościele NMP w grobie nr 356.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 80.
Chachaj Marian, Związki kulturalne Sieny i Polski do końca XVIII wieku. Staropolscy studenci i podróżnicy w Sienie, Sieneńczycy i ich dzieła w Polsce, Lublin 1998, s. 88–89.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 254.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 313.
