STEFFEN JOHANN DANIEL, pastor w Lazarecie
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN DANIEL STEFFEN (1 IX 1734 Gdańsk – 17 II 1799 Gdańsk), pastor w Lazarecie przy Bramie Oliwskiej. Syn Adama (chrzest 30 V 1704 – pochowany 21 VII 1769) i jego pierwszej żony Catheriny Marii Elias (pochowana 26 X 1747). W sierpniu 1750 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. M.in. w 1752 był autorem wiersza gratulacyjnego po objęciu urzędu ławnika przez Christiana Friesego, 15 V 1753 wraz z późniejszym rektorem szkoły św. Jana Johannem Erdmannem Klattem był oponentem w dyspucie Fabvlarem historiam de Baccho ex Mosaica confictam havd esse, contra Hvetivm aliosqve dispvtant, prowadzonej przez Jacoba Ernsta Roehra z Gdańska pod kierunkiem Gottlieba Wernsdorffa. 27 IX 1756 immatrykulował się na uniwersytecie w Jenie.
Po powrocie do Gdańska zweryfikowany 15 V 1761 przez gdańskie Ministerium Duchowne jako kandydat na urząd kościelny. Od 1765 katecheta w Domu Poprawy (Zuchthaus) na Zamczysku, od 1772 pastor szpitala miejskiego, Lazaretu przy Bramie Oliwskiej. W 1762 poślubił Susannę, ojciec Johanna Gottfrieda i Johanna Andreasa (chrzest 16 IV 1766).
Bibliografia:
Die Matrikel der Universität Jena, Bd. 3, bearb. Otto Köhler, München 1992, s. 700.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 337 .
Lengnich Carl Benjamin, Das geistliche Ministerium und die Kirchenverfassung in Danzig. Zu Anfange des Jahrs 1779 waren folgende Herren Pastores, Diaconi und Prediger im Ministerio, Frankfurt–Liepzig 1779, s. 60.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 74.
Weichbrodt, Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 91.
