SYWULA TADEUSZ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ SYWULA (21 IX 1939 Warszawa – 23 VIII 2004 Kriwa Pałanka, Macedonia), biolog, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn lekarzy Tadeusza (1912–1978) i Rozalii z domu Sywula (1916–1987). Miał troje przyrodniego rodzeństwa: siostrę Monikę (ur. 1946) oraz braci Daniela (ur. 1952) i Ryszarda (ur. 1954). Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Studiował na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi (BiNoZ) Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM), od 1962 magister biologii. Na piątym roku studiów zatrudniony został w Instytucie Zoologicznym Państwowej Akademii Nauk Oddział Poznański (od 1975 Zakład Biologii Rolnej Instytutu Ekologii PAN). Początkowo był technikiem stażystą, następnie asystentem i starszym asystentem. W 1966, na podstawie rozprawy Małżoraczki (Ostracoda) i widłonogi (Copepoda) solnisk śródlądowych Polski doktor nauk przyrodniczych w zakresie zoologii (przewód na UAM) i adiunkt. W 1974, na podstawie dorobku i rozprawy Małżoraczki (Ostracoda) doktor habilitowany i docent.
W Gdańsku od sierpnia 1976, docent w Zakładzie Zoologii Instytutu Biologii na Wydziale BiNoZ UG. Od stycznia 1982 kierownik Pracowni Systematyki Eksperymentalnej w Katedrze Zoologii Bezkręgowców tego wydziału. Od września 1982 do sierpnia 2004 był kierownikiem Zakładu Genetyki BiNoZ UG, przekształconego następnie w Katedrę Genetyki i w dalszej kolejności w Katedrę Genetyki i Cytologii. W latach 1984–1990 prodziekan ds. studenckich Wydziału BiNoZ UG, przemianowanego następnie na Wydział Biologii Geografii i Oceanografii UG. W latach 1990–1996 był dziekanem tego Wydziału. Od lutego 1994 profesor nadzwyczajny UG (uczelniany), od kwietnia 1989 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1994 profesor zwyczajny. Jednocześnie w latach 1997–1999 dyrektor Centrum Biologii Morza PAN z siedzibą w Gdyni. Był także Przewodniczącego Rady Kierunku Biologia UG (1981–2004) oraz członkiem Państwowej Komisji Akredytacyjnej (2002–2004).
Specjalizował się w faunie bezkręgowców, jeden z najwybitniejszych polskich specjalistów z zakresu taksonomii skorupiaków, zwłaszcza małżoraczków. Autor prac dotyczących procesów mikro- i makroewolucyjnych u skorupiaków morskich, badanych metodami biochemicznymi, genetycznymi i morfologicznymi. Opisał kilkadziesiąt nowych dla nauki taksonów skorupiaków, scharakteryzował zespoły i zgrupowania tych zwierząt w różnych środowiskach.
Odznaczony był Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Krzyżem Kawalerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski (1998), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995), Złotą Odznaką ZNP (1972), odznaką honorową „Za zasługi w rozwoju województwa poznańskiego“ (1976). Od 1963 żonaty z Krystyną z domu Byczyk (ur. 1936), biolożką. Ojciec Michała (ur. 1968), pedagoga i historyka, oraz Anny (ur. 1973), biolożki. Zginął podczas wyprawy naukowej do Macedonii. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
