SZCZEKOT JÓZEF, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
JÓZEF MARIA ARTUR JERZY SZCZEKOT (12 IV 1932 Lacka Wola, województwo lwowskie – 27 X 1997 Gdańsk), lekarz chirurg, ortopeda ze specjalizacją II stopnia z ortopedii i chirurgii urazowej (1961), profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Syn Juliana (zm. 17 II 1955) i Marii z domu Koziek (26 XI 1903 – 7 I 1983 Gdańsk).
W Gdańsku od 1947. Po maturze w latach 1950–1955 studiował na Wydziale Lekarskim AMG, był wolontariuszem w Klinice Ortopedii. Od 1955 do śmierci pracował w Katedrze i Klinice Ortopedii AMG, będąc w latach 1990–1997 jej kierownikiem. Od 1966 doktor nauk medycznych (rozprawa: Zagadnienie wczesnego rozpoznawania i leczenia wrodzonej dysplazji stawów biodrowych), od 1973 doktor habilitowany nauk medycznych (na podstawie dorobku i monografii Przydatność osteotomii miednicy sposobem Saltera w leczeniu wrodzonych zwichnięć i podwichnięć stawu biodrowego), od 1975 docent, od 1 VII 1983 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1 VIII 1993 profesor zwyczajny.
Szczególnie interesowała go tematyka patologii stawu biodrowego z uwzględnieniem profilaktyki i leczenia wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego, jak również endoprotezoplastyka stawu biodrowego, chirurgia rekonstrukcyjna ręki, operacyjne leczenie bocznych skrzywień kręgosłupa oraz badania chrząstki stawowej. Był autorem licznych publikacji naukowych, między innymi artykułów Operacyjne leczenie bocznych idiopatycznych skrzywień metodą Harringtona i jej modyfikacjami (w: XXIX Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, 1992), Ocena niektórych metod stabilizacji kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego (w: Stabilizacja operacyjna kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego w leczeniu chorób i uszkodzeń urazowych. Sympozjum naukowo-szkoleniowe, 1991), Technika operacyjna alloplastyki bezcementowej (w: Pamiętnik XXVII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, 1991).
Był specjalistą do spraw ortopedii i chirurgii urazowej dla województwa bydgoskiego i słupskiego. W latach 1956–1997 należał do Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, od 1986 do 1991 pełnił funkcję wiceprezesa, następnie do 1994 prezesa, w oddziale gdańskim był skarbnikiem, sekretarzem, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym. Był członkiem redakcji czasopism „Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska” oraz „Kwartalnika Ortopedycznego”. Pasjonat jeździectwa, zawodnik, organizator imprez i spiker zawodów.
Został odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1976), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem 30-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975), Medalem 25-lecia Towarzystwa Walki z Kalectwem (1977), Medalem „Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku" (1990), Medalem Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego im. Adama Grucy (1994), uhonorowany odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia" (1980).
Ojciec Wojciecha (ur. 1955) i Macieja (1962). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
