SZERMER BOHDAN, architekt, urbanista
| < Poprzednie | Następne > |
BOHDAN SZERMER (18 VIII 1923 Lwów – 3 IV 2011 Gdańsk), architekt, urbanista. Syn handlowca Antoniego (zginął w wypadku w 1929) i Izabeli. Lwów opuścił z rodziną jako dwulatek (ojciec, pochodzący z Wielkopolski, pracował tam czasowo w Hartwigu od 1922). Przed wybuchem II wojny światowej mieszkał z matką (pracownicą banku) w Piasecznie pod Warszawą, był uczniem gimnazjum w Warszawie przy ul. Klonowej, w 1939 ukończył czwartą klasę. Od marca 1940 do 1942 pracował w fabryce rowerów w Piasecznie, następnie w firmie elektroinstalacyjnej w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej 81. Należał do Szarych Szeregach, pseudonimem „Lwowicz”, brał udział w pierwszych dniach powstania warszawskiego na Ochocie, następnie w podwarszawskich lasach, kapral podchorąży.
W Gdańsku od lipca 1945, 3 sierpnia podjął pracę jako kreślarz w Wydziale Technicznym Zarządu Miasta pod kierunkiem Wiesława Gruszkowskiego. Przybyła za nim matka znalazła pracę w Północnym Zjednoczeniu Przemysłu Metalowego, oboje zamieszkali w budynku należacym do tego Zjednoczenia, przy ul. Curie-Skłodowskiej. Włączył się do akcji odtwarzania gdańskiego harcerstwa, do 1947 był p.o. Komendanta Rejonu Gdańsk, był też członkiem Polskiego Klubu Morskiego. Po rocznej nauce na tzw. „roku wstępnym” (uzupełnił brakujące dwie klasy szkoły średniej), w latach 1947–1952 odbył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (PG), inżynier architekt, magister nauk technicznych. Zatrudniony na PG jeszcze w 1951, pracował do 1955. W latach 1955–1969 zatrudniony w Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Gdańsku jako starszy projektant, a następnie zastępca kierownika pracowni. Tam m.in. był generalnym projektantem planu zagospodarowania przestrzennego zespołu Gdańsk-Gdynia. W 1970–1986 naczelnik wydziału planowania przestrzennego w Urzędzie Morskim w Gdańsku, m.in. generalny projektant planu szczegółowego Dzielnicy Port Północny w Gdańsku. Od 1986 na emeryturze.
Autor prac dotyczących głównie urbanistyki Gdańska, m.in. Rozwój urbanistyczny i architektoniczny oraz powstanie zespołu Gdańsk-Sopot-Gdynia (w 1959, z Jerzym Stankiewiczem), Gdańsk – przeszłość i współczesność (1971). W okresie 1955–1984 członek Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej, od 1967 Wojewódzkiej Rady Ochrony Dóbr Kultury, 1981–1996 Komitetu Kształtowania Przestrzeni Polski Północnej Polskiej Akademii Nauk.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał m.in. w 1966 odznakę „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, w 2006 złotą odznakę „Za opiekę nad zabytkami”, w 2007 za całokształt działalności Nagrodę im. Profesora Jerzego Stankiewicza (2007), w 2008 Medal Księcia Mściwoja II. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
