SZYBKOWSKI SOBIESŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
SOBIESŁAW SZYBKOWSKI (ur. 7 VI 1970 Gdańsk), historyk, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Henryka i Haliny. Uczęszczał w latach 1977–1979 do gdańskiej Szkoły Podstawowej nr 90, w 1979–1985 do Szkoły Podstawowej nr 92. W latach 1985–1989 uczeń Morskiego Liceum Zawodowego. Od 1989 do 1994 studiował w Instytucie Historii (IH) UG, w 1994–1998 na studiach doktoranckich w tymże Instytucie. Od 1998, na podstawie rozprawy Ród Cielepałów w średniowieczu. Studium genealogiczne (promotor: prof. Błażej Śliwiński, druk: Gdańsk 1999) doktor nauk humanistycznych. Od 2007, na podstawie dorobku i monografii Kujawska szlachta urzędnicza w późnym średniowieczu (1370–1501) (druk: Gdańsk 2006, przewód w IH UG) doktor habilitowany.
W roku akademickim 1997–1998 adiunkt w Zakładzie Historii Starożytnej i Średniowiecznej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku (Uniwersytet Pomorski). Od 1997 do 1998 lektor na połowie etatu w Zakładzie Historii Średniowiecza IH UG, od 1998 tamże adiunkt, następnie profesor UG. Od 2021 profesor tytularny. W kadencji 2008–2012 członek Senatu UG, w 2009–2010 pełnomocnik dziekana Wydziału Historycznego UG ds. powołania kierunku studiów religioznawczych na UG. W latach 2012–2016 członek Senackiej Komisji ds. Organizacji UG, od 2016 do 2018 Senackiej Komisji ds. Komercjalizacji i Transferu Technologii.
Specjalista w zakresie dziejów średniowiecznego rycerstwa polskiego i nauk pomocniczych historii, genealogii, heraldyki, prozopografii, źródłoznawstwa, edytorstwa pisanych źródeł historycznych, historii politycznej późnego średniowiecza. Autor także m.in. Studiów z genealogii i prozopografii polskiej szlachty późnośredniowiecznej (Gdańsk 2003); Kościeleccy ze Skępego herbu Ogon i ich protoplaści. Studium z dziejów późnośredniowiecznej rodziny możnowładczej (Gdańsk 2018 – trzecia nagroda w kategorii prac z dziedziny źródłoznawstwa i nauk pomocniczych historii czasopisma „Studia Źródłoznawcze”); współautor z Beatą Możejko i Błażejem Śliwińskim monografii Zawisza Czarny z Garbowa herbu Sulima (Gdańsk 2003), ze Sławomirem Jóźwiakiem, Krzysztofem Kwiatkowskim i Adamem Szwedą monografii Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409–1411 (Malbork 2010); wydawnictw źródłowych z komentarzem: Lites ac res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum. Spory i sprawy pomiędzy Polakami a zakonem krzyżackim. Akta postępowania przed wysłannikiem papieskim Antonim Zeno z Mediolanu w latach 1422–1423 (Toruń 2015, wspólnie ze Sławomirem Jóźwiakiem i Adamem Szwedą); Dokumenty pokoju brzeskiego między Polską i Litwą a zakonem krzyżackim z 31 grudnia 1435 roku (z Adamem Szwedą, Marcinem Hlebiokiem i Januszem Trupindą, 2021). Z Beatą Możejko i Marcinem Grulkowskim opracował Katalog dokumentów i listów królów polskich z Archiwum Państwowego w Gdańsku (do 1492 roku) (Gdańsk 2014), samodzielnie Katalog dokumentów i listów królów polskich z Archiwum Państwowego w Gdańsku (Jan Olbracht i Aleksander Jagiellończyk) (Gdańsk 2016 – trzecia nagroda w kategorii prac z dziedziny źródłoznawstwa i nauk pomocniczych historii czasopisma „Studia Źródłoznawcze”). Współautor (z Januszem Bieniakiem) opracowania Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII–XV wieku. Spisy (Kórnik 2014 – pierwsza nagroda w kategorii prac z dziedziny źródłoznawstwa i nauk pomocniczych historii czasopisma „Studia Źródłoznawcze”).
Członek rad naukowych czasopism „Ziemia Kujawska” (oddziały inowrocławski i włocławski Polskiego Towarzystwa Historycznego (PTH), i „Średniowiecze Polskie i Powszechne” (Uniwersytet Śląski w Katowicach, od 2014). W kadencjach 2011–2014 i 2015–2018 członek Komitetu Badań Historycznych PAN. Od 1996 członek Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, od 1998 Polskiego Towarzystwa Historycznego. W 2024 odznaczony Srebrnym Medalem „Za Długoletnią Służbę”.
Żonaty z Joanną, doktorem biologii w zakresie genetyki, ojciec Haliny (ur. 2002) i Bartłomieja (ur. 2006).
