TANCK DANIEL, kupiec
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL TANCK (chrzest 29 III 1719 – 25 IV 1785 Gdańsk), kupiec. Jeden z czworga, ochrzczonych w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP), dzieci Johanna Davida (ochrzczony 20 IV 1683 tamże) i poślubionej przez niego w 1710 Barbary.
Prowizor (witryk, osoba świecka zarządzająca majątkiem) kościoła św. Jana. Fundator, wykonanych już po jego śmierci (1786) przez gdańskiego złotnika Carla Ludwiga Meyera, elementów wyposażenia ambony w kościele św. Jana: wieloramiennego srebrnego, częściowo pozłacanego kandelabru, płaskiego, owalnego talerza podstawkowego ze srebra, i czterokomorowej, szklanej, oprawnej w częściowo pozłacane srebro klepsydry (odmierzającej kaznodziei czas kazania). Na wszystkich elementach znajdował się stempel „MEYER”, gmerk starszego cechu „L”, herb Gdańska i punktowo puncowane łacińską kursywą inicjały wraz z rokiem D.T. 1786. Wszystkie zaginęły w 1945. W latach 60. i 70. XVIII wieku był porucznikiem 6. chorągwi Regimentu Niebieskiego Kwartału Szerokiego.
Pochowany w kościele św. Jana pod płytą nagrobną nr 49, obecnie we wschodniej części nawy głównej, przy skrzyżowaniu z południowym ramieniem transeptu. Syn Gottfried 3 XI 1746 zapisany został do trzeciej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 31 I 1764 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), żonaty był z Florentyną (po której zachował się inwentarz posiadanych ruchomości z 1780).
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 550.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 333.
Drost Willi, Kunstdenkmäler der Stadt Danzig, Bd. 1: Sankt Johann, Stuttgart, 1957, s. 189–190.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 411.
Wendland Johannes, Die Sankt-Johannis-Kirche in Danzig, Danzig 1934, s. 27.
