TRZCIŃSKI SYLWESTER MAREK, harcmistrz
| < Poprzednie | Następne > |
SYLWESTER MAREK TRZCIŃSKI (23 VIII 1947 Sopot – 15 XII 2020 Gdynia), harcmistrz, komendant Chorągwi Gdańskiej (ChG) Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP), żeglarz i społecznik. Syn żołnierza Armii Krajowej Stanisława (8 V 1920 Lwów – 23 I 2011 Sopot) i Władysławy z domu Wrzosek (30 I 1925 – 5 I 1976 Sopot). Uczył się w Szkole Podstawowej (SP) nr 4 w Sopocie, w 1964 ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową (specjalność elektromonter) w Gdańsku, w tej specjalności w latach 1967–1971 pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym (Zakład w Gdyni), jednocześnie (1967–1968) odbywając zasadniczą służbę wojskową w 7 Łużyckiej Dywizji Obrony Wybrzeża.
W 1972 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne dla Pracujących w Gdańsku (technik energetyk).
W harcerstwie od 1959 (21 Drużyna Harcerzy przy SP nr 4 w Hufcu ZHP Sopot). W latach 1962–1966 zastępowy i przyboczny w I Żeglarskiej Drużynie Harcerskiej oraz zastępca komendanta Szczepu Harcerskich Drużyn Komandosów im. Bohaterów Monte Cassino przy Technikum Komunikacyjnym w Hufcu ZHP Gdańsk–Oliwa. W lipcu 1962 chorąży bandery Harcerskich Drużyn Wodnych i Żeglarskich w czasie harcerskich zaślubin z morzem w Pucku. W 1966 podharcmistrz. W latach 1965–1968 pracował społecznie w Inspektoracie Harcerskich Drużyn Komandosów w Wydziale Młodzieży Starszej Komendy ChG ZHP, jednocześnie w Hufcu ZHP Gdańsk-Oliwa zastępca sztormana (1966–1968) i sztorman (1968–1971). W 1969 harcmistrz. W latach 1971-1972 drużynowy Wodnej Drużyny Harcerskiej przy SP nr 77. Od listopada 1971 etatowy pracownik ZHP, do 1973 zastępca, w 1973–1974 komendant Hufca ZHP Gdańsk–Oliwa. Od 1970 komendant wielu obozów, zimowisk, kursów, spartakiad i kapitan rejsów stażowo-szkoleniowych na Zalewie Wiślanym i Zatoce Gdańskiej. Członek Kręgu Instruktorskiego i Starszyzny im. Bohaterów Monte Cassino w Hufcu ZHP Gdańsk–Wrzeszcz–Oliwa. W latach 1969–1972 sędzia regatowy Polskiego Związku Żeglarskiego.
W 1974 powołany na funkcję kierownika Wydziału Wychowania Wodnego Komendy ChG ZHP – pilota chorągwi i komandora Harcerskiego Jachtklubu „Wodnik”. Organizator IV Centralnej Spartakiady i Zlotu Drużyn Wodnych i Żeglarskich w Gdańsku–Górkach Wschodnich (1974), a także chorągwianych oceanicznych rejsów stażowo-szkoleniowych „Z harcerską banderą na Morze Czarne” (1974–1975), rejsów dookoła Afryki (1975–1976) i wokół Przylądka Horn (1978–1979) oraz „Wiślanych Wici” – harcerskiego spływu Wisłą z Płocka do Gdańska z paradą jachtów na Motławie (1980).
Po uzyskaniu stopnia jachtowego sternika morskiego (1977) uczestniczył jako oficer w pełnomorskich rejsach stażowo-szkoleniowych na jachtach chorągwi i Centrum Wychowania Morskiego Głównej Kwatery (GK) ZHP. W latach 1981–1989 współtworzył program Chorągwianego Kręgu Instruktorskiego Maszopska. W latach 1985–1989 komendant ChG ZHP, jednocześnie w 1987–1989 inspektor techniczny Gdańskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego. W 1988 Chorągiew otrzymała w darze od Centralnej Składnicy Harcerskiej balon na ogrzane powietrze, co zainicjowało jego drugą pasję, realizowaną w Harcerskim Klubie Lotniczym, potem w Inspektoracie Lotniczym ChG ZHP, w 2001 współtworzył i wszedł w skład władz statutowych Klubu Balonowego Stowarzyszenie Kultury Fizycznej w Gdańsku. Od 1976 brał udział w wymianie młodzieżowej ZHP z Gdańska i harcerzy z BdP partnerskiej Bremy (zob. Rainer Nalazek). Pod koniec 1989 objął funkcję zastępcy komendanta do spraw technicznych w Centrum Wychowania Morskiego i Wodnego (CWMiW) GK ZHP w Gdyni; był też redaktorem technicznym czasopisma drużyn wodnych Żeglarz oraz Biblioteczki CWMiW ZHP, obie te funkcje pełnił do 1996. Delegat na zjazdy ZHP w latach 1973–1989. Na IX/XXVI zjeździe (podczas IX powojennego zjazdu przywrócono ciągłość numeracji ze zjazdami przedwojennymi) został członkiem Rady Naczelnej ZHP (1989–1990). W czasie jego kadencji Komenda Chorągwi ustanowiła honorową odznakę Zasłużony Instruktor Chorągwi Gdańskiej ZHP (1989).
W latach 1996–2012 koordynator regionalny (Gdańsk) firmy usługowej w zakresie marketingowych badań rynku ACNielsen Polska Sp. z o.o., od 2013 na emeryturze. W latach 2013–2020 współzałożyciel i wiceprezes Zarządu Spółdzielni Socjalnej „Nadmorska” w Gdyni.
Odznaczony między innymi Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Za Zasługi dla ZHP, Medalem gen. Mariusza Zaruskiego Za Zasługi w Wychowaniu Wodnym ZHP (2018), medalem Za Zasługi dla obronności Kraju, Medalem Za Zasługi dla Pożarnictwa, odznaką „Za Zasługi dla Gdańska”, dwukrotnie Złotą Odznaką Zasłużony Pracownik Morza, odznaka honorową Zasłużony Instruktor Chorągwi Gdańskiej ZHP.
Po raz pierwszy żonaty bezdzietnie w 1971 z Ireną z domu Mikołajczyk (ur. 1949), po raz drugi w 1994 z Marią Aurelią z domu Zielińską (21 XII 1958 – 30 I 2011 Gdynia), pedagogiem–terapeutą, instruktorką ZHP w stopniu harcmistrza, długoletnią kwatermistrz Harcerskiego Ośrodka Morskiego w Pucku. Ojciec Łukasza (ur. 9 X 1978 Gdynia), absolwenta nawigacji na Akademii Marynarki Wojennej Gdyni i MBA z zarządzania projektem na Politechnice Gdańskiej, żeglarza regatowego związanego z Yacht Clubem Gdańsk, multimedalisty Morskich Żeglarskich Mistrzostw Polski ORC załóg jedno– i wieloosobowych, wiceprezesa do spraw morskich Pomorskiego Związku Żeglarskiego.
Pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
