WĘGRZYN GRZEGORZ, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
GRZEGORZ WĘGRZYN (ur. 27 VI 1963 Gdańsk), biolog, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Uczył się w Szkole Podstawowej nr 55 w Gdańsku-Nowym Porcie, absolwent I Liceum Ogólnokształcącego, w 1987 ukończył Wydział Biologii, Geografii i Oceanologii UG. W latach 1987–1992 asystent w Katedrze Biologii Molekularnej UG, od 1991 doktor na podstawie rozprawy Regulacja replikacji plazmidu lambda przy wejściu bakterii Eschericha coli w stan głodu aminokwasowego (promotor: Karol Taylor, od 1995 doktor habilitowany na podstawie dorobku i monografii Kontrola ścisła replikacji DNA w komórkach bakterii Eschericha coli. Od 1997 profesor nadzwyczajny UG (uczelniany), od 1998 profesor tytularny, 1999 profesor zwyczajny. Odbył staże w Zakładzie Biochemii Szkoły Medycznej Uniwersytetu w Nottingham (Department of Biochemistry, University of Nottingham Medical School, Anglia, 1991), w Centrum Genetyki Molekularnej Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego (Center for Molecular Genetics, University of California at San Diego, La Jolla, USA, 1992).
W latach 1993–1996 prodziekan Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG– Akademii Medycznej w Gdańsku, 2002–2008 dziekan Wydziału Biologii, Geografii i Oceanologii UG, 2008–2012 prorektor UG do spraw Nauki, ponownie wybrany na tę funkcję w kadencji 2012–2016. Od 1996 kierownik Katedry Biologii Molekularnej UG. Wybrany członkiem Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów na kadencję 2017–2020, po jej zastąpieniu przez Radę Doskonałości Nauki wybrany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego jej przewodniczącym na kadencję 2019-2023, członek tej Rady w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych (nauki biologiczne) wybrany na kadencję 2024–2027. W kadencjach 2019-2022 i 2023-2026 prezes Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Od 2019 do 2020 członek Rady Uczelni UG.
Specjalista poznawania procesów powielania materiału genetycznego oraz funkcjonowania genów, wykrył m.in. zjawisko dziedziczenia tzw. kompleksu replikacyjnego, zajmuje się biologiczną rolą wytwarzania światła (luminescencji) bakterii, genetyką człowieka i mechanizmami chorób genetycznych. Autor 12 patentów, w tym dwóch dotyczących leczenia mukopolisacharydozy (patent w USA) i choroby Alzheimera (patent w Polsce). W okresie 2004–2007 przewodniczący Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Genetycznego, 2007–2010 wiceprzewodniczący Komitetu Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk (PAN), do 2012 przewodniczący Komitetu Mikrobiologii PAN, od 2010 członek korespondent PAN. Edytor międzynarodowych czasopism naukowych: „FEMS Microbiology Reviews”, „Plasmid”, „Microbial Cell Factories”, oraz czasopism wydawanych w kraju: „Acta Biochimica Polonica”, „Journal of Applied Genetics”, „Oceanologia”. Od 2024 doktor honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego i Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2013), Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem im. Leona Marchlewskiego przyznanym przez Komitet Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk. W 2003 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk ścisłych i przyrodniczych za badania nad regulacją ekspresji genów i replikacją DNA, w 2022 uhonorowany Nagrodą Naukową Rektora UG im. Karola Taylora, w 2022 Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
