WRÓBLEWSKI KRZYSZTOF, artysta malarz, profesor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
KRZYSZTOF WRÓBLEWSKI (ur. 22 VIII 1962, Przasnysz) malarz, profesor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn rolników Tadeusza (13 I 1931 – 22 III 2008) i Marianny z domu Soliwodzkiej (ur. 18 VIII 1933).
W 1978 ukończył szkołę podstawową w Ulatowie-Adamach, w 1982 Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie. W latach 1982–1987 student Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Gdańsku. Dyplom uzyskał w pracowni Kazimierza Ostrowskiego w 1987. Po rocznej służbie wojskowej od 1989 pracownik Katedry Sztuk Wizualnych na Wydziale Architektury PG. Od 1995 doktor (przewód na ASP Gdańsk), od 2004 doktor habilitowany (przewód na Wydziale Malarstwa i Grafiki ASP Gdańsk), od 2016 profesor PG, od 2020 profesor tytularny.
Współzałożyciel, razem z Janem Buczkowskim, Krzysztofem Gliszczyńskim, Dominiką Krechowicz i Maciejem Sieńkowskim galerii „Koło” Związku Polskich Artystów Plastyków w Gdańsku (1995–2003). Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią, konstruuje obiekty przestrzenne i rzeźby, tworzy malarstwo monumentalne w przestrzeni publicznej (m.in. realizacja w ramach Festiwalu Monumental Art na Zaspie). W 1992 rozpoczął komponowanie symetrycznych obrazów składających się z realistycznych i abstrakcyjnych powierzchni. Od 1995 w twórczości malarskiej programowo wykorzystuje fotografie własnego autorstwa. Relacje pomiędzy realizmem i abstrakcją oraz współzależność malarstwa i fotografii są kluczowymi zagadnieniami jego twórczości. W obrazach części figuratywnej towarzyszy zawsze rytmiczna część abstrakcyjna, złożona z różnych konfiguracji trójkątów. Porządkuje i przetwarza rzeczywistość, zestawia świat widzialny z niewidzialnym. Zachęca odbiorcę do samodzielnej interpretacji obrazu. Prace realizuje cyklami, m.in.: „Fragmenty” (1995), „Chmury” (1997), „Zasłony” (1997), „Odcinki” (1998), „Obrzeża” (2005–2007), „Izoformy” (2006), „Wycinki” (2009).
W latach 1988 i 1990 stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, w 2002 otrzymał stypendium dla twórców kultury Marszałka Województwa Pomorskiego, w 2004 – stypendium pobytowe Bremy, w 2013 stypendium pobytowe Lubeki. Od 1986 uczestnik licznych wystaw zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą, m.in. (1988) w Zachęcie – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie; (1989) w galerii Promocyjnej w Warszawie; (1999) w Galerii Gasworks w Londynie; (2008) w galerii Otwarta Pracownia w Krakowie; w Galerii Grodzka w Lublinie; (2003) w Galerii Miejskiej w Bremie (Städtische Galerie im Buntentor); (2003) w Centrum Wschodnie i Środkowej Europy przy Uniwersytecie Technicznym w Karlsruhe; (2016) w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu; (2018) w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu; w Parlamencie Europejskim w Brukseli; (2019) w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu; (2023) w Parlamencie Bremy; trzykrotnie w Galerii Bielskiej BWA w Bielsko-Białej, wielokrotnie w Muzeum Narodowym w Gdańsku, Gdańskiej Galerii Miejskiej oraz w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Jego prace znajdują się kolekcjach prywatnych i publicznych w kraju i za granicą (w tym m.in. w kolekcji NOMUS Nowe Muzeum oraz w Muzeum Narodowym w Gdańsku).
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2002). Dwukrotnie uhonorowany Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2013, 2021). W 1997 nagrodzony na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa „Bielska Jesień”, w 2012 zdobywca medalu otrzymał medal Stanisława Ostoi Kotkowskiego w kategorii „Twórca uznany”.
