ZIELIŃSKA-STASIEK MARIA RENATA, farmaceutka
| < Poprzednie | Następne > |
MARIA RENATA ZIELIŃSKA-STASIEK (30 VII 1940 Pleszew, woj. wielkopolskie – 20 IX 2006 Gdynia) farmaceutka ze specjalizacją I stopnia z zielarstwa leczniczego, fitochemik, doktor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Córka urzędnika, w 1945 wicestarosty Starogardu Gdańskiego Alojzego Zielińskiego (11 VIII 1904 – 30 IV 1990) i Reginy z domu Malinowskiej (28 I 1911 – 22 XI 1985), po wojnie nauczycielki historii i łaciny w I Liceum Ogólnokształcącym w tym mieście. Młodsza siostra prawnika Olgierda. W czasie wojny rodzina została wysiedlona do Torunia, w kwietniu 1945 przeniosła się do Starogardu Gdańskiego.
W 1947 rozpoczęła naukę w Szkole Podstawowej nr 2 w Starogardzie Gdańskim. W roku szkolnym 1949/1950 została przeniesiona decyzją rodziców do trzeciej klasy nowo powstałej 11-letniej Szkoły Ogólnokształcącej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Starogardzie Gdańskim, o charakterze świeckim. Z uwagi na bardzo dobre wyniki w nauce, po zdanych egzaminach z zakresu klasy szóstej – decyzją rady pedagogicznej została przeniesiona do klasy siódmej. W tym samym czasie uczęszczała do szkoły muzycznej, do klasy fortepianu. W latach 1950–1953 należała do Związku Harcerstwa Polskiego. W wieku czternastu lat, wraz z rodzicami i bratem przeniosła się do Gdańska, gdzie podjęła naukę w I Liceum Ogólnokształcącym. Była członkiem Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca, działającego przy tym liceum. W latach 1953–1956 należała do Związku Młodzieży Polskiej. W 1957 zdała egzamin dojrzałości i podjęła studia na Wydziale Farmaceutycznym AMG.
Na ostatnim roku studiów podjęła pracę w Zakładzie Farmakognozji AMG na stanowisku technika. W 1962 obroniła pracę magisterską Chromatograficzny rozdział mieszaniny pirazolonów i uzyskała stopień magistra farmacji. W 1964 awansowała na stanowisko asystenta naukowo-technicznego, kilka tygodni później otrzymała stanowisko asystenta naukowo-dydaktycznego. Jednocześnie w latach 1964–1965 pracowała w Technikum Drogeryjnym w Gdańsku na stanowisku nauczyciela towaroznawstwa zielarskiego. W 1966 awansowała na stanowisko starszego asystenta, w 1969 otrzymała etat starszego asystenta naukowo-technicznego. W 1973 została zatrudniona na stanowisku specjalisty farmaceuty w Zakładzie Farmakognozji Instytutu Technologii i Analizy Leku AMG. W 1974 ukończyła specjalizację I stopnia z zielarstwa leczniczego.
W 1975 na podstawie dysertacji Związki flawonoidowe w częściach nadziemnych Gaillardia aristata Pursh/Compositae (promotor: prof. Stanisław Gill) uzyskała stopień doktora nauk farmaceutycznych. W latach 1975–2003 pracowała jednocześnie w Medycznym Studium Zawodowym nr 2 w Gdańsku. Od 1983 kierowniczka Ogrodu Roślin Leczniczych Katedry i Zakładu Farmakognozji AMG, od 1984 pracowała na stanowisku starszego wykładowcy. W 1998 prowadziła Kurs Zielarski I stopnia na Wydziale Farmacji AMG. Współpracowała z wieloma szkołami ponadpodstawowymi, organizując ćwiczenia i wykłady dla młodzieży. Na Wydziale Farmacji AMG prowadziła między innymi wykłady i ćwiczenia z leków roślinnych, w podyplomowym Studium Farmacji Przemysłowej – z zielarstwa leczniczego. Od grudnia 2003 na emeryturze (według niektórych źródeł już w 1997 przyznano jej wcześniejszą emeryturę ze względu na chorobę zawodową). W AMG pracowała jednak jeszcze przez kolejne dziesięć miesięcy w wymiarze połowy etatu.
Zajmowała się badaniami nad związkami flawonoidowymi, badaniem wpływu warunków zewnętrznych na wegetację oraz uprawę rzadkich i ginących odmian roślin leczniczych. Z Wydziałem Chemicznym Politechniki Gdańskiej prowadziła badania nad lipidami roślinnymi i olejkami bogatymi w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Autorka między innymi pracy Ogrody botaniczne w Polsce. Redagowała wydawane przez Katedrę Farmakognozji AMG „Index Seminum” i „Index Plantarum”.
Była członkiem: Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Polskiego Towarzystwa Farmakognostycznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Rady Ogrodów Botanicznych i Arboretów Polskiej Akademii Nauk (od 1994). Należała do Związku Młodzieży Polskiej (ZMP, 1953–1956), Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR; 1962–1989) i Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia (1962–1980).
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005), Medalem Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku (1992), Medalem Pamiątkowym 50-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1995). Od 1975 jej mężem był Zdzisław Stasiek (16 VII 1927 – 21 I 2018), kapitan żeglugi wielkiej. Pochowana w grobie rodzinnym na Cmentarzu Witomino w Gdyni.
