BAUM SZCZEPAN KAROL, architekt, profesor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
i Administracji UG,
proj. Szczepan Baum
SZCZEPAN KAROL BAUM (25 XII 1931 Warszawa – 25 I 2014 Gdańsk), architekt, profesor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn architekta Tadeusza Stanisława Bauma (31 VIII 1902 Warszawa – 20 XI 1997), absolwenta Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1932), m.in. projektanta w Biurze Odbudowy Stolicy, pracującego na Śląsku (1948–1955) i (od 1955) w Instytucie Urbanistyki i Architektury w Warszawie oraz Zofii z domu Potworowskiej (1894 Warszawa – 20 II 1952).
W 1950 ukończył w Warszawie liceum ogólnokształcące, w latach 1950–1954 studiował na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym Oddziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, w latach 1954–1965 na Wydziale Architektury PG. W okresie 1956–1959 był zatrudniony w Katedrze Urbanistyki PG u prof. Władysława Czernego, następnie pracował w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej Gdańsk, w latach 1963–1964 w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych ((PWSSP; Akademia Sztuk Pięknych) jako wykładowca kontraktowy. W okresie 1959–1983 był starszym projektantem w biurze Miastoprojektu, 1969–1971 na kontrakcie w Rostoku (NRD). W 1983 utworzył z Andrzejem Kwiecińskim Zespół Autorskich Pracowni Architektonicznych, początkowo wynajmując pomieszczenia w siedzibie
Stowarzyszenia Architektów Polskich w Dworze św. Jerzego, następnie przy ul. Grodzkiej 6. W latach 1984–1988 docent kontraktowy na Wydziale Architektury PG, od 1993 doktor (na podstawie pracy Zespół parafialny pod wezwaniem św. Jacka w Straszynie), od 1996 profesor PG.
Twórca obiektów użyteczności publicznej i zabudowy mieszkaniowej w otoczeniu zabytkowym. Do najważniejszych gdańskich realizacji należą: budynek Miastoprojektu (1963–1965) z włączonym w jego kompleks Domem Opatów Pelplińskich przy ul. Elżbietańskiej (obecna siedziba kilku instytutów Uniwersytetu Gdańskiego (UG)), Dom Technika przy ul. Rajskiej (1969–1974, z Danutą Olędzką i Zbigniewem Budzyńskim), hotel Hevelius (Mercure – Hevelius Orbis) przy ul. Heweliusza (1971–1979, z Andrzejem Matoniem), osiedle Niedźwiednik (1978–1983, z Danutą Dzierżanowską), gdzie mieszkał, budynek Wydziału Prawa i Administracji UG (2004, z Jackiem Droszczem, Adamem Drohomireckim i Andrzejem Kwiecińskim) w kampusie uniwersyteckim przy ul. Wita Stwosza, Port Lotniczy w Rębiechowie (1995–1997, z Andrzejem Kwiecińskim i Marcinem Ochmańskim), Hotel Hanza w Gdańsku (1994–1996, z Andrzejem Kwiecińskim), Galeria Handlowa Madison (2002, z Andrzejem Kwiecińskim, Elżbietą Bieszk i Marcinem Woyciechowskim), Galeria Bałtycka (2005–2007, z Jackiem Droszczem, Zbigniewem Kowalskim i Andrzejem Kwiecińskim), modernizacja elewacji Hotelu Posejdon (2008, z Andrzejem Kwiecińskim) (zob. też Grzegorz Pellowski).
Spośród architektury sakralnej na uwagę zasługują kościoły we Władysławowie (1957–1961, z Andrzejem Kuleszą), w Straszynie koło Gdańska (1983–1989), Dom Katechetyczny przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu (1982–1984), kościół Chrystusa Zbawiciela w Osowej (1983–1995, z Andrzejem Kwiecińskim), kościół św. Urszuli Ledóchowskiej na Chełmie (1986–1994, z Andrzejem Kwiecińskim), kościół św. Rafała Kalinowskiego w Złotej Karczmie (1995–1999), kościół św. Wojciecha w Świbnie (1988–2000), dom parafialny przy kościele św. Ojca Pio w Ujeścisku (2002–2004), kościół św. Teresy Benedykty w Ujeścisku (od 2006). Był autorem tablicy pamiątkowej poświęconej pułkownikowi Ryszardowi Kuklińskiemu, odsłoniętej 3 V 2008 (w dziesiątą rocznicę nadania mu tytułu honorowego obywatela Miasta Gdańska) w kościele Najświętszej Marii Panny.
Od 1964 należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP), w latach 1966–1971 wiceprezes, w 1981–1988 prezes oddziału gdańskiego, 1969–1971 przewodniczył Kolegium Sędziów Konkursowych przy Zarządzie Głównym SARP. W sierpniu 1980 działał jako ekspert Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, w latach 1980–1981 w Społecznym Komitecie Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970. Był członkiem Komisji do Spraw Twórczości Architektonicznej Ministerstwa Kultury i Sztuki, Komisji ds. architektury i sztuki sakralnej przy Kurii Metropolitalnej w Gdańsku, w
członkiem Rady Kultury przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej Lechu Wałęsie. Członek Stowarzszenia „Godność”, zasiadał w Fundacji „Pro Arte Sacra”.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim (1984) i Krzyżem Oficerskim (2003) Orderu Odrodzenia Polski, Srebrną (1968) i Złotą (1972) Odznaka SARP, uhonorowany Gdańską Nagrodą im. Ericha Brosta za projekt architektoniczny odbudowy Starego Miasta w Elblągu (1998) oraz pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).
Od 1954 żonaty był z Barbarą z domu Michalską (pochowana 19 XI 2022 wraz z mężem w wieku 93 lat), ojciec Jana Tadeusza (ur. 1955), Małgorzaty Baum-Bartoszewskiej, absolwentki Wydziału Architektury i Wzornictwa PWSSP (1985) i Aleksandry. Pochowany 29 I 2014 na cmentarzu św. Jacka w Straszynie.
