JANICH MELCHIOR, pastor w Ujeścisku
MELCHIOR JANICH (Janichius) (1624 Koszwały – 1665 Ujeścisko), pastor kościoła św. Jerzego w Ujeścisku (Wonneberg). Syn Simona (1597 Kołobrzeg – 2 II 1664 Gdańsk), w lipcu 1615 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, które kończył dysputą o istocie człowieka rozpatrywanej teologicznie, magistra, od 1622 pastora w Koszwałach, od 1648 do śmierci kaznodziei w kościele szpitala Wszystkich Bożych Aniołów; autora między innymi niedatowanego wiersza gratulacyjnego dla pastora kościoła św. Jana Johanna Jacoba Cramera oraz niedatowanej mowy pocieszającej (Trostrede) dla Heinricha Königa, od października 1622 żonatego z Brigitte (zm. 1642), córką Melchiora Volkera (Völckerta) (zm. 1617) i wdową po poślubionym przez nią 5 IX 1617 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) pastorze w Pröbbernau (Przebrno) (obecnie części Krynicy Morskiej) i Neukrug (Nowa Karczma, Piaski na Mierzei) oraz Koszwałach (Gottswalde), Peterze Valentinie (1565 – zm. Tiegenort (Tujsk)), po raz drugi żonatego od 21 VII 1642 z Margarethą, córką Johanna (Hansa) Dam(m)an(n)a (1530–1642).
W listopadzie 1634 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 5 I 1641 wraz z gdańszczanami Jacobem Hasisem, Theophilem Schlacoviusem (synem pastora kościoła św. Barbary, Jacoba), Ertmanem Zarembachem, Lucasem de Linda (1625 Gdańsk – 16 X 1660), późniejszym zegarmistrzem, podróżnikiem i politykiem, Michaelem Wincklerem, Gabrielem Stolsiusem starał się zapisać na uniwersytet w Królewcu, skierowany do dalszych, uzupełniających nauk. Powrócił do Gimnazjum Akademickiego i 23 I 1643 prowadził pod kierunkiem profesora Heinricha Nicolaiego dysputę o wieloobecności rzeczy skończonej. 9 VII 1644 immatrykulował się na uniwersytecie w Królewcu (w kilka dni później, 15 lipca, zapisał się także kolega z wyprawy z 1641, Gabriel Stolsius). Studia kończył w 1646 pod kierunkiem Michaela Falcka. Po studiach, od 1649 pastor w Rębielczu (Rambeltsch), w latach 1653–1665 pastor w Ujeścisku.
Żonaty był od 9 VIII 1654 z poślubioną w kościele NMP Dorotheą Ro(h)de, córką Hansa i jego nieznanej z imienia, a pochowanej 7 XII 1635 w grobie nr 404 kościoła NMP w wieku 29 lat małżonki. Ojciec Elisabeth, od 24 VII 1694 żony poślubionego tamże Simona Krügera.
Bibliografia:
Die Matrikel… der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 1, Leipzig 1910, s. 318, 458.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 97, 128.
Praetorius Ephraim Danziger Lehrer Gedächtniß…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 44, 62, 68, 69.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 89, 95, 137.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 19, 125, 180; 4, 73, 485, 495, 500.
