KOTLICA JACEK, poeta, prozaik
| < Poprzednie | Następne > |
JACEK KOTLICA, właściwie Józef Stanisław Foromański (24 XII 1939 Kotlice na Zamojszczyźnie – 7 V 2010 Gdańsk), poeta, prozaik, publicysta, krytyk sztuki. Był pogrobowcem, ojciec zginął w kampanii wrześniowej. Ze starszym bratem Mieczysławem był jednym z ocalonych z transportu Dzieci Zamojszczyzny, wiezionych do Niemiec i przeznaczonych do germanizacji (przełom 1942/1943). Po II wojnie światowej z bratem i matką zamieszkali w Sopocie, później w Gdańsku. W latach 1959–1961 studiował na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, przez pewien czas Ekonomikę Transportu w sopockiej Wyższej Szkole Ekonomicznej. W 1975 ukończył trzyletnie Studium Kultury i Języka Czeskiego na Uniwersytecie Karola w Pradze. Od 1965 zajął się dziennikarstwem, początkowo w prasie Stowarzyszenia „Pax”, następnie w „Tygodniku Morskim”. W oddziale „Pax” w Zielonej Górze udzielał się także organizacyjnie. W 1966 uczestniczył tamże w Lubuskim Turnieju Poetyckim, zdobywając I nagrodę, po czym wrócił do Gdańska. W okresie 1981–1983 kierownik literacki Teatru Współczesnego w Szczecinie.
Jako poeta debiutował w 1964 w „Literach” i programie Radia Gdańsk. Autor tomików wierszy: Odbieranie źródła (1966), Białe zaduszki (1969), Zwierzyniec pani Res (1973), Zwierzenia pani Res (1985) i Polowanie na jednorożca (1995), powieści Wronie oko (1977), książek dla dzieci: Czarodziejski skarbiec mistrza Famagusa (1979), Baśń o wronim oku (1984), Halo, czy to zoo? (1986), Rejs z czarodziejem (1986) oraz esejów dotyczących plastyki współczesnej. Autor książki Lech Bądkowski, rzecznik Rzeczpospolitej (2001). Publikował m.in. na łamach „Punktu” (którego był początkowo sekretarzem, później zastępcą redaktora naczelnego), „Gdańskiego Kwartalnika Kulturalnego”, „Tygodnika Morskiego” i „Głosu Wybrzeża”. Współpracował z czasopismem „Autograf”. Wraz z Andrzejem Twerdochlibem współtwórca scenariusza spektaklu telewizyjnego Proces Alberta Forstera w reżyserii Jerzego Afanasjewa (premiera 21 III 1980) oraz – samodzielnie - Wieki patrzą na nas, Prezydencie w reżyserii Ryszarda Majora (premiera 26 IV 1983).
Od 1969 w Związku Literatów Polskich, od 1976 w Polskiej Partii Robotniczej (PZPR). Działacz Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W latach 1997–2009 członek jury Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Laur Czerwonej Róży. W 2006 współtwórca Fundacji Choinki Gdańskiej. Pod koniec życia związał się z klubem „Plama” ( Gdański Archipelag Kultury) na Zaspie (gdzie mieszkał). Odznaczony mi.in. honorowymi odznakami „Za Zasługi dla Gdańska” i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie.
