KRATZER JOHANN, burgrabia gdański
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN KRATZER (23 IX 1621 Gdańsk – 2 V 1682), burgrabia królewski w Gdańsku. Syn przybyłego z Norymbergii Johanna (1561 – 22 VII 1628), który w 1598 wystarał się o kupieckie obywatelstwo Gdańska, i poślubionej 24 IX 1619 jego drugiej żony Barbary (14 VI 1589 – 23 IX 1649), córki burmistrza Constantina Giese (jako wdowa wyszła ponownie za mąż 2 IX 1631 za burmistrza Johanna Ernesta Schröera). Brat przyrodni (po pierwszej żonie ojca Barbarze, córce Heinricha Hexelberga) 1/ Barbary (chrzest 5 XII 1593 Gdańsk – 29 I 1662 Gdańsk), od 6 XI 1612 żony Petera Andresa, 2/ Corduli (19 IV 1601 Gdańsk – 16 VIII 1647 Gdańsk), od 27 II 1621 żony Lorentza Wichmanna, 3/ Eduarda (21 I 1604 Gdańsk – 8 VI 1626 Augsburg), zapisanego w maju 1617 do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, zmarłego podczas studiów. Brat rodzony 4/ Constantina (27 VIII 1620 – 21 I 1642) oraz 5/ Sigismunda (26 II 1623 – 2 III 1704), w kwietniu 1647 zapisanego do Gimnazjum Akademickiego, od września 1648 na studiach prawniczych w Lejdzie, kupca w Gdańsku.
8 V 1641 wraz z bratem Constantinem (i Johannem Brandesem (1620–1672), późniejszym rajcą gdańskim) rozpoczął studia prawnicze w Strasburgu. Mieszkał u filologa Johanna Freinsheima, studiował prawo pod opieką rektora Georga Bicciusa. Po niespodziewanej śmierci brata Constantina w 1642 przeniósł na semestr zimowy do Bazylei, a następnie odbył podróż edukacyjną po Niderlandach, Francji, Anglii i Włoszech. W drodze powrotnej do Gdańska w 1647 zatrzymał się w Warszawie. 22 VIII 1651 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1655 był w Gdańsku przedstawicielem Trzeciego Ordynku w Kwartale Wysokim, od 1656 ławnikiem Głównego Miasta, od 1661 rajcą (gratulował mu wyboru specjalnym wierszem rektor szkoły św. Bartłomieja Johann Klein), w 1664 sędzią. W 1677 i 1680 z nominacji królewskiej pełnił urząd burgrabiego gdańskiego. W 1654 nabył dzierżawę dworu i kuźnic w Kamiennym Młynie, kuźnicę dolną (Silberhammer, zob. Srebrzysko), po zniszczeniach przez wojska szwedzkie, w 1656 odsprzedał złotnikowi Peterowi van den Rennenowi.
4 VII 1651 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) ożenił się z Anną (20 III 1630 Gdańsk – 10 I 1690 Gdańsk), córką tajnego radcy z Kurlandii Petera Bergmanna. Wydarzenie to uczcił Johann Conrad Hedenius gratulacyjnym wierszem (Glückwünschung auf des Johann Kratzer und Anna Bergmann Ehrentag). Ojciec siedmiorga dzieci, z których czworo zmarło w dzieciństwie: 1/ Johanna Eduarda (15 VI 1657 – 7 III 1661), 2/ Anny Elisabethy (11 IX 1658 – pochowana 15 V 1668), 3/ Johanna Eduarda juniora (22 V 1661 – 5 VI 1661), 4/ Constantii Concordii (ur. 5 X 1663). Córka 5/ Florentina (30 VI 1666 – pochowana w kościele NMP 27 III 1727) od 31 X 1688 była żoną rajcy Carla Friedricha Veddersa (1665–1718), kolejna córka, 6/ Anna Elisabetha (16 V 1668 – pochowana w kościele NMP 5 II 1732) od 29 III 1693 była żoną burmistrza Salomona Gabriela Schumanna. Syn 7/ Gottfried (6 I 1670 – 1699), zapisany w grudniu 1686 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, nauki kończył 4 IV 1691 dysputą przygotowaną pod opieką Johanna Schultza Szuleckiego, od października 1691 studiował na kalwińskim uniwersytecie w Franeker, następnie w Wiedniu, gdzie zmarł, 31 I 1700 pochowany został w gdańskim kościele NMP.
Pochowany 12 V 1682 w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił diakon tego kościoła Benedict Figh.
Bibliografi:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 390.
Die alten Matrikeln der Universität Strassburg 1621 bis 1793, beargb. Gustav C. Knod, Bd. 2, Strassburg 1897, s. 238.
Die Matrikel der Universität Basel, Bd. 3, hrsg. v. Hans Wackernagel, Max Triet, Pius Marrer, Basel 1962, s. 412.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. II, s. 61; V, s. 63; VI, s. 425.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 103, 157, 251.
Nadolski Bronisław, Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku, „Rocznik Gdański”, t. 24, 1965, s. 190.
Postma Ferenc, Studenci z Rzeczypospolitej we fryzyjskim uniwersytecie we Franeker. (Spis nazwisk i bibliografia), Kraków 2014, s. 172.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 290.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 181.
